Ortzegun sanduko misterioa

Aldareko sakramentuaren fundazioa:
Dezake zerbitzatu predikutako

        Gure salbazale Jesus onak, Jangoiko ta gizon egiaskoak paratutuen sakramentu guzien goren gorena; guziei, nola iruzkiak izarrei, daramana abantalla; fedearen misterio barna; eukaristia deitzen dena, au da grazia ona, ta oh zein ona! Aldareko sakramentu sandua, señale sekreto sagratu soberanoa; berak inikako milagroen milagro andiena; bere amore ta fabore guzien memoria, bilgura ta korona, non altxaturik dagon presente errealki bere majestadea berritzen ta errepresentatzen bere amoresko exzesoak, ta guri ongi eginak, bere jaiotzea gizon, bere bizitza, bere obra on, trabaju, neke-pena, pasio, eriotze, llaga ta merejimentuak; itz batez, bere gureganako amorearen azken fineza egin zue ta utzi zue plantaturik betiko, despeidan bekala, bere eriotzearen bezperan, Ortzegun Sandu arratsean, azken afari-ondorean. Artarako prebenzioa kontatzeko asten da San Juan ebanjelaria itz gebeki: Sciens Jesus etc. Zekielarik Jesus onak ellegatzen zela bere ordua, pasatzeko mundu gontaik bere Aita-gana, onetsi zituelaik beti bereak munduan zirenak, azkenerat onetsi zitue, edo azken punturaño ezin iagos. Baña zenbat onetsi zitue, edo nola? Eztu erraten, zeren inposible baita erratea. O gure Jesus ona ta onegia, orren Majestadeak sobra, bai sobra, amatzentu gizonak munduan direnak; baña gizonek munduan direnek eztute amatzen orren Majestadea bear-bekala, ezeta ere ongi ezauntzen geienek! ezaun balezate, ama lezakete alako amazalea; ta ditxosoak lirazke. Nor da, bada, Jesus dioguna? Izen proprioas Jesus, baita salbazalea, salbatzentuena nauten guziak; ta beragatik ezpada, ezpaita nior salbatzen, ta ez salbatu, ta ez salbatuko sekulan ere. Izen gañekoas Kristo, baita konsagratua errege ta sazerdote eternoa. Bere izates da Jesu Kristo Jangoiko biziaren Semea, gizon egin zena, gu erredimitzeagatik, ta bizitzaren exenplu emateagatik; batean Jangoiko ta gizon egiaskoa, guzis amablea berez, ta guzis gure amazale amante apasionatua; alde bat, guzis poderoso andi gora, berze alde, guzis amoroso txipi apal apala; guzien Jaun ta Jabe, ta guzien beartsu egina; miserikordias betea ta miserias; abrats ta liberal, ta etzuela non erreklinatu burua izan; ona, sandua, manso, humila ta persegitua bekatari gaixtoa bekala; ederra miragarriro ta maltratatua itsuskiro. Da onegi bakar gura, gure fiadore atra zena, pagadore ta redentore; gure amores egin ta desegin zena, gure desterru gontara etorria gure on naies, gure zamarra jaintsi zena izanik erregeen errege gorena; gloriako errege ta gure arimen esposo, aita, anaia, aide ta adiskide, ta on guzia, bere parerik eztuena. Da zeruan ta lurrean len ta gero izan dugun amante bakar gura, ginduzkelaik kondenatu, nai izan gaituena erremediatu, erregalatu, honratu ta salbatu bere kostus. Non da nior ain maite gaituenik? Maiteago gaitu gu, ezi bere gorputza, bere bizia ta odola, ezi aisa eder zegokenak zeruan bere glorian, gure amores jautsirik, ta bizia emen neke-penatan pasaturik, gaur bekalakoan preso eramatera utzirik, biar bekalakoan utzi ze ultrajatzera, azotatzera, guruzifikatzera ta iltzera dolores guregatik. Eta agian uste dugu, ezi justoengatik sollik? Bekatariak zire nai zituenak len lenik. Ortas murmuratzen ziote, ta etzue ukatzen, bai erraten: ez naiz etorri deitzera justoak, baizik bekatariak. Galdu zenaren billa etorri naiz. Galanki pagatu ziote esker-gaitzek. Etzire baratu botatu arteo mundutik beren ongiegillea.

        1. Baña il ondoan bizturik igan ze zerura. Zer gisas diogu dagola sakramentu aldarekoan? Ori da tema amoresko admiragarri amorosgarria, eznai apartatu guganik, ezin aurki (sic) gu gabe, ez utzi nai gu galtzera! Bizia bukatzeareki uzte gindue sobra in zuela. Ta ala da, baña etzue bukatu bere ongi egitea guri. Zergatik ainberze exzeso len ta gero, gure amante dibinoa? Zergatik den ona, ta amatzen gaituen gu sobra. Ikusagun azken fineza ta betirokoa, sakramentu aldarekoa ta artako prebenzioa. Zekielarik, dio San Juan bere sekretario ta ebanjelariak, zekielarik Jesus onak, guzia zeukala bere eskuan, ta Jangoikoaganik etorri ta doaiela Jangoikoagana, jaiki maietik, ta utzirik mantoa, paratzen du gerruntzean eskutako oial bat, ta ur palangana batean, garbitzeko oñak bere diszipuloeri. Ellegatzen da San Pedrorengana; eta sanduak arriturik erraten dio: Jauna, orrek niri garbitu oñak? Jesusek dio: Nik iten dudana zuk eztakizu orai, baña jakinen duzu gero. Sanduak: Jauna, eztiot utziko garbitzera niri oñak sekulan ere. Jaun dibinoak: Ezpazaitut garbitzen, eztuzu izanen itekorik nereki. Orduan San Pedrok: Jauna, ala izatekos, ez solamente oñak, baita eskuok ere ta buruau. Jesusek dio: Garbiturik dagonak eztu bear baizik oñen garbitzea. Eta zuek garbi zauzte, baña ez guziok. Au zio, zeren baizekie nor zen traiziatuko zuena, baize Judas. Zeñi alaber garbitu zition oñak Jaun onegiak. Garbitu ondoan guzieri, jarririk exortatu zitue segitzera beraren exenplua, izanes karidade ta humildade elkarreki.

        2. Ondorean arturik bere esku sandu ta benerableetan ogia eta goraturik begiak zerurat bere Aita Jangoiko guzis poderosoagana, emanes berari esker milla, bedeikatu, partitu ta eman ziote bere diszipuloei erraten ziotela: ar zaze ta jan zaze ontaik guziek, ezi au da nere gorputza. Oroat artus kaliza ardoareki bere esku benerable sanduetan, eskerrak emanes Jangoikoai, bedeikatu eta eman ziote diszipuloei, ziola: Artu ta edan zaze ontaik guziek, ezi au da ene odolaren kaliza, testamentu berri eternokoa, zuengatik ta anitzengatik ixuriko dena bekatuen barkaziotako. Añaditu zue: Au egiten duzien aldioro egin zaze ene memoriatan. Ala konsagraturik ogia ta ardoa, ordenatu zitue lenbiziko sazerdoteak, ebek ere ala konsagratzeko andik alzina. Ala Jesu Kristoren itzaren birtutes agitzen da kontino milagro andi gura, itzultzean ogi ta ardo zirenen sustanzia Jesu Kristoren gorputz ta odolaren sustanzian, gelditus sollik an aien iduriak beren sustanzia gabe, ta altxaturik errealki presente an Jesu Kristo guzia bizirik bere gorputz odol, arima, gizontasun ta Jangoikotasunareki; ta bateo Aita eternoa ta Espiritu Sandua, por konsigiente Trintate guzia.

        3. Ala gure amazale apasionatuak Jesus onak kunplitu zue bere tema amorosoa, gelditurik gureki alako manera miragarri amorosgarrian, depositaturik Elizan guziendako betiroko erremedio, erregalo, erredenzio, salbazio ta nai dezaketen on guzia, barin badute fede, esperanza ta karidade. Fede, sinesteko egiasko exzeso amoriosko gebek. Esperanza, konfiatzeko Jesus ain poderoso amorosoan; ta karidade, amatzeko alako amazalea. Irur estado-gisatan dezakegu beiratu; mezan egunoro; sagrarioan kontino; ta komunionean nai dugun aldioro. Mezan lenik beira. Zer da meza? Da Jesus onaren pasio ta eriotzearen memoria ta errepresentazio bizi erreala; edo sakrifizio bat, zeintan Jesu Kristo ofratzen den bera bere Aita Jangoikoai sazerdotearen eskus ogi ardoaren idurian. An presentatzen da axuri dibinoa manso amoroso. An ofratzentio bere pasio doloresko pasatua, bere llagak, gorputz odol preziosoak, eriotze ta merejimentu guziak gure faboretan. O munduko ajolakabeak, beira Jesus axuritto bat bekala prisionari-gisa aldarean ematen dela gure on naies! Nola guti balitz bein pasatua pasio doloresko ta eriotze samiña, gu salbatzeagatik, egunoro berritzen duela sakrifikatus manera alakoan! Eta zer iten du orreki? Jangoiko Jaunai gure partes ematen dio esker milla, plazer, honra ta gloria; bere Ama Santisimari obsekio, gozo ta gusto berria aldioro; aingiruei ta sanduei ere gloriaren aumentu; purgatoriokoei satisfakzio, sufrajio, alibio; mundukoei karraiatzen onak zerutik, bekatariendako piedade, miserikordia, barkazio; justoendako graziaren aumentu; pena zor direnen satisfakzio; ta gorputz ta arimen, oraiko ta geroko beartuten on guzien erdetximentua. Nork estimatzen du, edo goartzen ere bearradiña axuri garren ona? Ofenditu bai itsu itsua malamente! erran ziona hostiatik sazerdote bati: Zergatik zara gaixtoa nereki, naizelaik ona ni zureki?

        4. Beira bigarren estado-gisan, au da, kontino sagrarioan, guri egiten konpañia, gure lekukide, gure lagun bekala desterru gontan. Fortunosoak zire zuketenak tratatu ta mintzatu Jesus ona bizi zelaik. Eta etzukete ori guziek, eztare nai zuten guzian. Emen bai nautelaik dezakete bisita, mintza, tratatu Jaun soberanoa, laur pausu emanes! Zer falta zaigu? Ikustea begis. Supli bez fedearen bistak eta fortunoso gara. Baña non da fede bizia? Balitz au, oh! Zer lasterrak onat bearretan, trabaju ta tristuraetan! Zer konsolazioak, zer gozo ta gustoak senti gindezazke? Zenbat probetxu, dela gorputzaren, dela arimaren? Ta zenbat amore beragana? Ezin ikustea begis da gure faboretan, ezi ikus baledi, nola gindeizke trebe agertzera alzinean? Orai dago estali, ez gaitzen lotsa sobra, ta ellega gaitzen konfiaturik. Bagindu errege poderoso bat ain amoroso, ain llano, ain eskunara, oh! Nola ezkindeizken deskuida! Errege da, ta poderoso da Jesus dagona sakramentuan; eta deskuidatzen gara!

        5. Beira irugarren estado-gisan, komunionean. Zer da komunionea edo komekatzea? Da komunikatzea Jesus ta arima elkarreki milagroso ta amorosoki. Da besarkatzea bekala ta bateratzea, eta ala nola desposatzea gloriako errege ta pobrearen arima miragarriro. Da errezibitzea batek berebaitan errealki Jesus guzia Jangoiko ta gizon egiaskoa arimaren alimentutako. Da Jaun guzis poderoso ta amorosoak erregalatzea lurreko desterratu pobrettoa zeruan den oben obenareki! Quis loquetur potentias Domini? Nork erran Jaunaren prodijio miragarriak? Nork pensa amoresko exzeso ta injenio alakoak? Nori gogoratu, bear zela sartu gure Jesus on onegia gure petxoen barnean alako maneran? bizi zelarik agerri, noren etxean sartzen zen, fortunosoak zire etxekoak. Bada, zer fortuna ezta beiratzea sarturik biotz-barnean? Ditxosoak, diozu, ikusi zutenak Jangoiko humanoa, mintzatu, aditu, tratatu zutenak. Eta orra dio San Krisostomok, berbera ikusten duzu fedeas; berbera artzen duzu zeure barnean; berbera jaten duzu. Bere palazio iten du zure petxoa, zure biotza bere trono erreala. Nola, nola ezten zoratzen arriturik kontentus arima? O fede bizia, non zara? O Jesusen amore geiegi admiragarria! Nork estimatzen, nork pizatzen zaitu bear adiña? Jaun guzien Jauna, gloriako errege proprioa eta ene arimaren esposo ta erregalo! Ene arima, zeren zara beldur? Zeruaren ta infernuaren giltzak bere eskuan ditu; ta etzaitunai kondenatu sines nai zaituenak ala erregalatu.

        6. San Juan Bautista bere Ama Santa Isabelek zeukalaik bere sabelean seigarren ilabetean, Jesus izan ze konzebitua Espiritu Sanduaren obras Ama Birjinaren entrañetan; eta bereala joan ze Ama Santisima bisitatzera; eta ellegaturik mintzatu zeneko, istantean San Juan saltatu ze bozkariundes bere sabel-barnean, ezaundurik nor zen mintzatu zena, ta bereki zekarrana. Eta berbera eldu zaizu altxaturik hostia txipi garren beloas. Samariako iturri edo butzu garren pokalean zegolaik Jesus nekaturik, ellegatu zen emasteki bati eskaturik ur trago bat erran zio: Bazindeki Jangoikoaren donoa, ta nor den mintzatzen dizuna! Eta berbera da eldu zaizuna, ez ur eske, bai alimentatzera zure arima komunionean. Zakeo ze gizon txipitto bat nai zuena ikusi Jesus ta ezin jendetzearen utses. Igan ze arbole batera, ikusteko andik pasatzerakoan. Jaun dibinoak ikusi zio biotza, ta oiu egin zio: Ea Zakeo, jautsi ordik bereala. Jautsi ze bereala, ta akonpañatu zue alegre bere etxera, ta konbertitu ze arras. Eta Jaun dibinoak erran zue, egun obratu dela salbazioa etxe gontan. Eta berbera da sartzen dena zure arimaren etxe gortan. Santa Marta ta Magdalena zire bi aizpa maiz errezibitzen zutenak beren etxean. Bein zegolaik urrun, heritu zekiote beren anaia San Lazaro. Biali ziote berri gau: Jauna, orrek amatzen duena, dago heri. Detenitu ze berarias bi egun; bitarteo iltze Lazaro. Ellegatu ze gero an Jauna; eta Santa Martak erran zio: Ah Jauna, ori egon baze emen, ene anaia etze ilen. Jaunak dio: biztuko da zure anaia. Badakit, dio Martak, biztuko dela azken juizioko egunean. Jaunak erraten dio: Ni naiz erresurrekzio ta bizitza. Ni baitan sinesten duena naiz il daien, biziko da, ta ezta ilen betikos. Sinesten duzu au? Sandak, bai Jauna, sinesten dut, ori baita Kristo Jangoiko biziaren Semea mundu gontara etorri dena. Eta laur egunes ia ilik zegona ta ortzirik, biztu zue. Bada, berbera da orai ere eldu zaizuna. Nola da posible alako emana sinestea ta ez onestea emanzalea? Lendanik ori jakinik profeta errealak, zio, bere miragarriak batean bildutuela Jaun miserikordioso ongi-egilleak, jatera ematean bere beldur direnei (Ps.110) O, dio arriturik doktore aingiruak, o konbita sagratua, zeintan artzen den Jesu Kristo, berritzen bere pasioaren memoria, betetzen grazias arima, ta ematen zaigun geroko gloriaren prenda. Dio berriz: o konbita preziosoa, ta admirablea, ta osasungarria, ta gozo gozoa! Preziosoa, balio baitu Jangoikoak adiña, Jangoiko dena ematen baita emen amen batean. Admirablea, milagroak iten baititu emen abasto. Osasungarria, salbazalea bera sartzen baita gure barnean. Ta gozo gozoa, txastatzen baita emen bere iturrian arimaren gusto guzia, gozatzen Jangoikoaren ona ta amorosoa, beraren besarka espirituala. Nori etzaio goxo bere barneratzea Jesus, betetzentuena glorias bere eskojituak zeruan? Israeldarrei atra ondoan Ejiptoko presondegitik desertuan erauntsitzen ziote goizoro intz gisa bat alimentutako, zeintas kantatzen duen Elizak: eman diote zerutik ogia, duena berebaitan gusto guzia; zeintas admiraturik zioten manhu, nai baitu erran, zer da au? Andik gelditu zekio izena Manna. Ta etze baizik sakramentu gonen itzal-iduri bat. Auxe baita admiratzeko guzis, zein baño ia, obeago ta gustosoagorik ezta, ez dezake ta eztaki zer eman Jangoikoak berak, naiz den guzis abrats, guzis poderoso ta guzis jakintsu.

        7. Indartsuaganik gozotasuna, zio Sanson indar milagrosko anditako garrek, beti zegonak argumentuan filisteoeki, eztuziela astatzen zer nai duen erran, indartsuaganik gozotasuna? Apostu eginik, zebiltza diskurritzen ta konsultatzen, baña niondik ezin azerta, aliketa beraren esposa Dalilak erranarazi zion berai, ta arrek filisteoei. Ze lanzea, ezi bein zoeielaik Sanson bides, atra zekio leon lotsagarri bat. Arrek au arrapatu muturretik bi eskus, erdiskatu ta urraturik antxe utzi zue ilik. Andik pasatzean geroago, nai izan zue ikusi zer egin zen bere leon gura. Ta aurkitu zue, erleek arren agoan in zutela ezti-orratze bat, zeintaik jan zuen goxo. Orgatik zio: Indartsuaganik gozotasuna. Judako leon indartsu guzis poderosoa, Jangoiko bekala, da Jesus dibinoa, utzi zena urratzera bere pasio doloreskoan, ta iltzera gurutzean. Andik dator aldareko erregalo gau, berai ongi kostarik, guk goxo gozatzen duguna. Ezpalio berak errebelatu Elizari egia gau, nork pensa? Nori gogoratu? Baña ain egia da nola ebanjelioa. Komekatzen zara, ta eztuzu senti gustorik? Etzaizu goxo Jesus amoroso gura? Etzaizu kuadratzen beraren amore gura? Beira, ia baduzun federik edo karidaderik! Beira eztagon arima ilik, bentzait desganaturik, gustoa galdurik. Fede, karidade, gusto ona ta gose ona duenak naiago du amen gura, ezi munduko plazer, dibersio, alegranzia ta gauza guziak. Baña askori agitzen zaiote agitua israeldarrei, enfadaturik manna gartas suspiratzen baizute naiak Ejiptoko elze, ta tipula, ta baratxuri, ta farraskeriak. Ala kristio falsuek, batzuek naiagotute munduko banidadeak, ta geienek bentzait eztute gose ta gustorik Jesusen erregaloas, delarik egia diona Maestrro Juan de Abila benerableak, ezi balute fede bizia, karidade ta gusto ona, bandaka lidoazkela mai gartara, ta bear luketela elizagizonek egon paloka ezin apartarazis andik jendeak.

        8. Zer gusto du, bada? Zer gusto eztu izan bear ain amable denak ta ainberze amatzen gaituenak? Baña sentiarazten du disposizioaren ariora. Den gutienean du humildade, mansotasun, ta pazienziaren gusto, ezi beiratus Jaun ain gora gura ain humil, manso sufritu, nori eztio emanen deseo imitatzeko? Du kastidadearen gusto, ezi da eskojituen ogia ta Birjinak azitzentuen ardoa. Du amore-gusto, ezi amoreak amore, suak su itxekitzen du. Eta nola eztugu amatu bear ala desegiten dena gure amores? Ain andia ta ain txipi, Jesus ori enegatik! Badakusat zergatik, amorosteagatik ni. Barin badut biotzik, Jesus nai dut ilartaño; ia ori guziak baño, ori nai dut bakarrik. Jesus onak maite ni, nik ere maite Jesus; ai amore gonen sus erre ta il banindedi. Du dolore amorosoaren gusto, ezi bereala dakar negargale ez ia amatuas alako amazalea. Bereala exklamarazten du San Agustineki: o edertasun ain antiguaskoa ta ain berria, zein berant ezaundu duten! O amore geiegia enegana, zein gaizki korresponditu dioten! Etc. Du gloria-gusto, salbazio-urrin, esperanza gozoa, ezi eztu nai kondenatu ala erregalatzen duena. Iago disponitu direnei ia gusto sentiarazten diote, deseaala ta pensaala baño ia ta ia. Galde San Franzisko Xabieri, ez solamente komekatzean bera, baitare komekatzera ematerakoan, belauriko ematen baizue erreberenzias, ikusten baize airean gora goraturik espirituaren indarres, eta ondatzen zelarik gozoaren abastoan, klamatzen baizue: aski da, Jauna, aski da. Galde Santa Teresari, zein komekatzen zelarik, ala nola iruzkia kristalesko urna batean, istargitzen zue barratus errañuak inguruan, paratzen zela eder ederra iruzkia bekala. Eta nork daki arimak gozatzen zuen gloria? Galde Imelda deitzentzen aur borz edo sei urtetako garri, zein monja sartu naies, etzutelaik artu nai adin gutis, eztare utzi nai komekatzera, berzeak komekatzerakoan, egoten zen inbidia sandu bateki negar ta negar koruan. Bein sazerdotearen eskutik boladan joanik forma sagratua sartu zekio agoan, ta iltze gozos Jaunaren besotan, gozatzeko zeruan. Parasti in dulcedine tuâ pauperi Deus.

Komekatzeko doktrina forman

        Bi disposizio-gisa badire: Bata ona ta prezisoa; berzea obeago ta konbeni dena. Disposizio preziso bear denaren erakusten dire bi gauza: Arimaren aldetik grazian, ta gorputzaren aldetik barurik joatea. Gorputza barurik ta arima garbirik, zer den ikasirik, ta debozioa bizturik. Disposizio konbeni den obeagoaren berzebida: asko denboras lendanik ongi bizitzea, eta lentxago konsiderazio ta afektoetan egotea. Ontako ona zenbait in daizkenak: Debozioaren sua itxekitzen da Fuka. Itztto gonen laur letraetan entenda laur letra laur afekto mostratzentutenak: Fedea, Humildadea, Kontrizioa, ta Amorea.

        1^a Fedea. Jesus da. Sinesta, arima.

        2^a Humildadea. Humilla zaite zarena.

        3^a Kontrizioa. Indigna zu, ta artu pena.

        4^a Amorea. Baña Jesus da, ama, estima.

        1^a Fedea. Beras sinetsi bear da Jesus Jangoiko ta gizon egiaskoa, gloriako errege soberanoa datorrela ene barnera hostia txipi gartan? Sinetsi bear da, zeren ala baitio berak, ta aski da bere itz erreala. Gauza andia da; baña andia ere da bere Majestadea, bere podorea, xakintasun ta ontasuna; andia bere digun amorea; ta andiak amoresko exzeso intuenak, obrak ta trabajuak bizian ta iltzean guregatik, ta azkenean injenio gau!

        sinesten dut, bada, firmekiro, ta nainuke sinetsi biziro, nola ikus banez begis, berori dela jautsi zena zerutik, ta konzebitu Maria Santisimaren entraña sanduetan Espiritu Sanduaren obras, jaio zena Birjina Mariaganik, pasatu zuena etc. Kredo. (Daizke errepasa pausu prinzipalenak etc.)

        sinesten dut, bizturik igan zela zeruetara, ta an dagola jarririk etc. Sinesten dut. Bizkortu bez ene fede heria.

        2^a Humildadea. Baña nondik niri ainberzeko faborea? Nor da berori ta nor naiz ni? Berori Jaun guzien Jauna, ta ni lurreko ar miserablea. Berori guzis poderosoa, ta ni guzis pobrettoa. Berori ona, ta ni gaixtoa. Berori garbia, ta ni etc. San Pedrok zio: Jauna, orrek niri garbitu oñak? Ta berriz: aparta bedi eneganik, bainaiz gizon bekataria. Zer errain dut nik? Santa Isabelek zio Ama Birjinai: Nondik niri ainberze ondasun, nola etortzea enegana ene Jaunaren Ama? Zer diot nik etortzeas ene barnera orren Majestadea? Pobre izateas eztut ainberze beldur; baña pobre ta bekatari naiz. Ellegatzen banaiz gaizki, zer izanen da nitas? Eta norengana joanen naiz, ezpada berorrengana? Jauna, ez naiz digno etc., baña etc.

        3^a Kontrizioa. Oh! Nor litzaken sanduetaik bat! Baña kontra naiz. Eztut berze erremediorik, baizik konfesatu ene gaizki egina penaturik. Nik bear nue milla bizi eman orren amores; bear nue obratu ta trabajatu orren zerbitzutan; bear nue bentzait onetsi biotz guzias etc. Baña guzia egin dut kontra. Naiz guzia galdurik, naiz deus gabe ni gelditu, eznue bear ofenditu ene Jauna nik, ez nik. Orai berori agrabiatu, ta neurau galtzera botatu! Ah! Nola nindegoken, ta nola nagon! Ah! Zenbat dauden ene Aitaren etxean nauten guziareki; ta ni etc. Itzuliko naiz ene Aitagana ta erranen diot: Aita, bekatu egin dut etc. O edertasun ain antiguaskoa ta ain berria, zein berant ezaundu duten! O amore geiegia, zein gaizki korresponditu duten! O ontasun! O gusto etc. Confitebor tibi in citharâ etc. Orren ona, nere gaixtoa etc.

        4^a Amorea. Esperanza dut barkatzen didala, ta amatzen dut biotz guzias, arima ta entraña etc.

        amatzen dut ia ezi gauza guziak, ia ezi gustoak, ia ezi honrak, ia ezi ondasunak etc.

        amatzen dut, ta nainuke amatu ilartaño etc. Ojala orren amorea balitz ene espiritua, zeñeki bizi nadien, ta sua zeñeki konsumi nadien etc.

        amatzen dut, ta nainuke amatu nola sanduek, nola serafinek, nola Maria Santisimak etc. Ez nuke nai ofenditu, bai plazer egin komunionean etc.

komekatu ondoan, eskerrak

        1^a. Ongi etorria da lenik. 2^a. Sinetsi. 3^a. Onetsi. 4^a. Laudatu. 5^a. Dena eman. 6^a. Bear dena eskatu. 7^a. Ofratzea da azkenik.

        1^a. Ongi etorria. Ongi etorria dela bere pobrettoagana ene Jesus onegia; gloriako errege ta ene arimaren esposo! Ain gora ta ain apal! Ain admirable ta ain amable! Nondik niri ainberze ondasun, nola etorzea bere Majestadea neregana? Ain andia ta ain txipi, Jesus ori enegatik! Badakusat zergatik: Amorosteagatik ni.

        2^a. Sinetsi. Zeren ezi bear dut sinetsi, ta sinesten dut firmekiro, dagola ene barnean ene Jesus sakramentatua, jautsi zena zerutik, konzebitu zena Maria Santisimaren entrañetan, pasatu zuena pasio doloresko, guruzifikatu, il, erresuzitatu etc.

        3^a. Onetsi. Nola dezoket pagatu? Eztut baizik borondate ona. Oneki onetsitzen, amatzen ta estimatzen dut ia ezi gauza guziak etc.

        4^a. Laudatu. Ene partez, ta eneki bateo ama, estima ta lauda bezate orren Majestadea aingiruek ta sanduek Maria Santisimareki. Bedeika ta lauda bezate zeruek, izarrek, iruzkiak, ilargiak ta or gorako gauza guziek. Bedeika ta lauda bezate laur elementuek: Suak, aireak, urak, lurrak, eta emen beiti diren gauza ta animale mota guziek. Bedeika ta lauda bezate gizonek, zeñen faboretan eginik gizon in baitu ainberze amoresko exzeso. Bedeika ta lauda bezate arima onek, baitare nereak entraña guzieki. Ene memoria oroi bedi beti orren ones; ene entendamentuak pensa; ene borondateak nai bez nai duena orrek, ene biotza bego beti amorosturik Jesus onas; ene potenzia ta sentido guziak enplea beitez orren gustora. Orrendako bizi, orrendako il etc.

        5^a. Dena eman. Egiten diot entrega emen den guziaren. Ar bez posesio nitas ta nere deitzen den guzias. Emengo giltza guziak orren eskuan. Jabe bedi ene biotzas, gorputzas ta arimas; ene libertadeas, memorias, entendamentuas, borondateas; ene potenzia ta sentido guzies; ene bizitzas, iltzeas, eternidadeas. Guzietas mana bez, egin ta desegin bez nola duen plazer, solamente naukala ni bere grazian beti. Ene petxoa orren sagrario, biotza biz orren trono; ta den guzia biz orren zerbitzuko; neurau orren pregonari klamatzeko: Biba errege, biba Jesus etc.

        6^a. Bear dena eskatu. Orai, bada, ezta etorri baizik ongi egiteagatik pobreari, eskatzen diot: 1^a. Ene bekatuen barkamentua ta grazia berorren begietan. 2^a. Grazia idukitzeas ni bere eskutik, ez nadien erori beñere sekulan. 3^a. Berri nazan guziau, kendus bizioak, plantatu birtuteak, humiltasun bat sendoa, kastidade, mansotasun, etc. 4^a. Grazia finala bukatzeko ongi, asisti dezadan espezialki arimaren despeidan, zein orren eskuetan bego enkomendaturik betikos etc. 5^a. Baitare gorputz asto gonendako zer den konbeni, ta orrek nai duen. Eskatzen ere diot ene kontrario direnen faboretan, ene kargu ta obligazioskoen, aide ta adiskideen, eliza guziaren, Aita Sandu, obispo, apez aita, sazerdote, errelijioso, prinzipe, superiore ta inferiore guzien etc. Baitare purgatorioko arimen, berexki N., baitare mundu guziaren, on dezkien etc. Anima Christi etc. O Kristoren arima, sandu benaza, sandu benaza ni. Kristoren gorputza, salba benaza. Kristoren odola, amoros benaza. Kristoren bularreko ura, garbi benaza. Kristoren pasioa, bizkor benaza. O Jesus ona, adi benaza, bere llagen barnean altxa benaza. Ez nazala utzi apartatzera bereganik. Eriotzeko orduan dei benaza bere sandueki berorrengana, lauda dezaten bere sandueki beti. Amen.

        7^a. Ofratzea. O Trintate Jauna, ofratzen diot Jesus gure bitarteko bakarra; onen atenzios guri in dezagun fabore. O Maria Santisima, ofratzen diot bere Seme dibinoa etc. O aingiru etc. etc. etc. O ene Jesus ona, ene arimaren amorea, ni orrena, ta ori nerea. Eztut utziko ezpadida ematen bere bedeizioa ta baimendea.