Otxallaren 3.an
San Blas Obispo ta Martir

        1. S. Blas gloriosoa, zeñi baita debozio leku ebetan, izan ze Obispo Sebasten an urruti Armenian. Jangoikoaren inspirazios bizitu ze erretiraturik Arjeo deitzen zen oian bateko kubilan, nora joaten zekizkion baseiziak ta animaleak honratzera sandua, ta errezibitzera beraren bedeizioa egunoro: eta baldin aurkitzen bazute zegola orazioan, uzten zute geldi, ta zeude etxideten bukatu arteo, ta etzire apartatzen, bedeizio eman arteo; entenda daien nola Jangoiko Jaunak honratzentuen bereak. Baña, baseiziek honratzen zutena persegitu zute gizonek. Diokleziano ta Maximiano Enperadoreen ordes ellegatu ze Sebasten Presidente deitu bat Agrikolao. Persegitzen zitue Kristioak kruelki bere Ministroen medios egines preso. Eben akabarazteko, nai izan zue ekarri zenbait baseizia, leon, artz, ta alakoak. Ortako joan zire eixtariak, ta ebek aurkitu zute saldo andi bat sanduaren kueba-alzinean, nola zeuden manso geldi gaizkirik in gabe niori. Arriturik ortas sartu zire kubilan, ta aurkitu zute zar benerablea elebaturik bere orazioan. Kontu emanik Presidenteari, onek biali zitue soldadoak: Ebek erran ziote sanduari: betor gureki, deitzen du Presidenteak. Sanduak alegre arresti erran ziote, ongi etorriak zaratela, ene humeak; aspaldian nindego etxideten: orai joanen naiz gogotik ere zueki. Gaur agertu zaida irur aldis ene Jauna, ta manatu dida ofra dezotela sakrifizio sazerdoteek ofratu bear dioguna. Orgatik goazen goazen Jangoikoaren izenean. Bidean bere itz sandueki, ta obratzen zituen prodijioeki konbertitzen zire fede Kristiora soldadoak.

        2. Ellegaturik ziudadera sarrarazi zue

        Presidenteak karzelean: eta biramonean deiturik beregana loxentxus erran zio, ongi etorri dela, Blas ene adiskidea ta Jangoiko inmortaleena. S. Blasek errespondatu zio, Jangoiko bakarrak guarda dezala berori, eta guardatzeko, ezdezkiela deitu Jangoiko direnak Demonio galtzentutenak bere adorazaleak. Gelditu ze suspenso guti bat Presidentea errespuesta goneki: gero kolera iganik, manatu zue golpa zezatela an makilukaldis: ala egin zute; sufritus konstante sanduak, arreki zegola Jangoikoa, ta etzuela beldurrik tormentues. Eraman zute gero berriz karzelera, non andre on batek eraman zion sustentu guti bat, ta errezibitu zue sanduak, konsejatus in zezala al guzia ongi beartsueri. Arara ekartzen zizkiote heri ta malder guziak, eta guziak sendatzen zitue sanduak. Aien ertean mutiko bat zeukana trabeska ezur bat txintxurrian ezin atra ez gora ta ez bera, instantean libratu zue penarik gabe. Zenbait egunen buruan presentarazirik alzinean Presidenteak, ta ikusirik ain konstante ausart beti, paratu dilindan zur batetik, ta azotarazi zue fuerteki. Eramanara zizue gero berriz karzelera. Joaterakoan zoezi atzetik zazpi andre debota bildus odol jariten zekiona llagaetaik. Ebek ere in zuzte presa, eta biziaren penan manaturik adoratzeko aien Jangoiko falsuak, errespondatu zute, erman zezkitela an urbil zen balsa edo butzanka batera berak, ta Jangoiko gaiek; an garbitu ondoan ofratuko zutela sakrifizio garbiago. Egin ze ala; eta emastekiek arrapatu Jangoiko gaiek ta bota zuzte butzankara. Eztaike sinesta nola sutu zen Presidentea orgatik. Inarazi zue su andi bat plomua urtus, erretzeko an zazpiak. Ebetaik at bi aur txipitto zituena bereki, zoeie lasterka sura; aurttoek klamatzen zute, etzezkiela utzi bizirik an, eraman zezkiela bereki. Arritu ze Jueza ontas, eta aiots bateki erran zue, emastekiek ere ta aurrek garaitzen gaitute. Asko tormentu emanik, sura gero botarik, guzietaik libraturik milagrosoki, azkenean buruak ebakirik il zire zazpiak martir.

        3. Berriro nai izan zue tentatu S. Blas: baña etzukelaik logra deus ere, manatu zue botatzeko butzanka edo balsa gartan. Sandua sosegu ederrean zebila paseaketan oñak ur gañean: gero jarri erdian ta andik konbidatzen zitue Infielak zetozila ura zegon lekura, ia libratuko zuzten beren Jangoikoek. Sartu zire iruogei eta zorzi, eta guziak ondatu ta ito zire istantean. Eta sanduari Aingiruak erran zio, o sazerdote Jangoikoaren onetsia, atra bedi ur gontaik, errezibitzeko korona. Atra ze, istargitzen ziola aurpegiak de manera, ezi kausatzen ziote lotsamentu infielei, ta kontentu fielei. Presidenteak konfuso manatu zue degollatzeko sandua. Sanduak orduan egin zue orazio Jangoikoai eskatus enkomendatzen ziren guzieri beraren merejimentus nai baziote egin grazia ta miserikordia. Jaun bera agertu zekio an, eta guziek aditzen zutela erran zue, aditu dut zure orazioa, ta agintzen dizut eskatu duzuna. Edatu zue orduan lepoa, ta ebaki zio berdugoak; eta bereala bi aur gaiei, Ama sanda garrek utzi zituenei enkomendaturik S. Blasi. Enkomenda gaitzen berari, atratzeko salbo. amen.