LXII. KAPITULUA

Hai desegina

Jos. 7.

        Josue yabetu zenean Jerikoz, egorri zituen yendeak Hai zaritzon hiriaren ezagutzerat. Ekharri zioten berria lekhu hura etzela hartzeko gaitza, eta etzela armada oso baten beharrik hartaz nausitzeko: hirur milla gizon aski izanen zirela hartako. Josuek sinhetsi zuen gauza, eta etzuen gehiagoko troparik egorri. Guti igurikitzen zuen haren yendeak deseginak izanen zirela: bizkitartean hala gerthatu zen. Ihes egin behar izan zuten, eta galdu izan zuten zenbait gizon. Josue eman izan zen ahuspez lurrean arkaen aitzinean, eta egon zen arratseraino hala. Zer? (erraten zioen Jainkoari) errana izanen da bada, Jauna, iragan-arazi dukezula populu hau, Jourdaingo uraz alde hartarat etsaien eskutarat uztekotzat? Inguru hautan direnek entzun behar dute bada israeldarrak eman zaizkola ihesari? Horletan, elkhar adituren dute guziek, eroriko dire gure gainerat, eta lehertuak izanen gara. Orduan zer ethorriko da, zure izen sainduaren ohorea? Jainkoak ihardetsi zion Josueri: Israeldarrek bekhatu egin zutela, bazela zenbait, heien baltsan, haren debekua begiratu ez zutenak, eta zerbait hartu zutenak Jerikoko hirian: beraz (zioen oraino) ez naiz gehiago zuekin izanen, non ez duzuen funditzen hobendun dena, erre bedi dituen guziekin.

        Biharamunean, argitu orduko, Josuek bildu-arazi zuen populua: egin zen zortea tribu guzietan, yakitekotzat nor zen hobendun hura. Zortea erori zen Judako tribuaren gainerat, gero tribu hartako familia baten gainerat, eta azkenean Akanen gainerat. Orduan Josuek erran zioen Akani: ene haur maitea, aithor ezazu egia. Ez niri deusere geriza. Hala da (ihardetsi zuen Akanek) ni naiz bekhatu egin dudana: ikhusirik Jerikoko bertze gauzeen artean, kapa gorri eder bat, dirutze bat eta urrezko erregela bat, heien gutizia ethorri zait; hartu izan ditut, eta gorde ene kabanan. Berehala goan ziren kabana hartarat, eta han ediren ziren Akanek erran gauzak. Josuek, ordu beretik har-arazi zuen Akan, haren umeak, eta haren ontasun guziak; eraman zuten Akoren haranerat; eta han harrikatua izan zen populu guziaz, eta errea zituen guziekin.

        Punimendu hark aphazegatu zuen Jainkoa, eta erran zioen Josueri, ez zadin izi, libraturen zioela eskutarat Haiko hiria hango erregearekin eta populu guziarekin. Josuek ezarri zituen gauaz, lekhu gordetan eta hiritik hurbil tropak, eta manatu zituen sartzeaz hirian, eta hari su emateaz, hark hortako seinalea emanen zuenean. Ungi argitu zenean, aitzindari hura abiatu zen ageriki armada guziarekin Haiko alderat, hiri hari gudu ematerat. Hiri hartako erregea athera zen bere populuarekin, nahiz bere legen, ihez egorri etsaiak. Israeldarrek egin zuten beldur zirelako itxura; abiatu ziren ihesi. Horrek erakharri zituen hiritarrak hei yarraikitzerat. Ordean atzemanak gerthatu ziren; sobera urrundu ziren Haitik. Arte hartan, gordeak ziren israeldarrak sarthu ziren hiri hartan, eta ezarri zuten sutan. Israeldarren ondoan zohazen yende hek ikhusi zutenean, gibelat behatzean, bere hiria sutan, galdu izan zituzten bere ahal guziak, etzakiten zer billaka. Orduan, itxuraz ihez egiten zutenak eta hirian sarthuak ziren israeldarrak erori ziren betan, heien gainerat eta xehakatu izan zituzten ziren guziak, guphidetsi gabe bakhar bat. Hunela izan zen altxatua israeldarren ohorea. Akanek galdu izan zuen berak bizia, eta hanbat sarraski eragin zuen Jainkoaren manua begiratze eskasez.

        San Krisostomek konsideratzen duenean nolako zorigaitza erakharri zioen presuna bakhar baten gaizkiak populu oso bati, hainitz ditu urrikari bekhatoreen baltsan bizi diren arima Jainkotiarrak. Badaki zein lerrakhor den bat-bedera, eta zein errexki etsenplu gaixtoak ero-araz dezaken bekhatuan; hargatik ere, nahi luke saindu hark munduari ihes egin dakion, egin ahal bezanbatean. Gaitz da, dio saindu handi hark, garbi izatea Jerikoen erdian, erran nahi da, mundu-pean, batere kutsatu gabe hango gaixtakerietan eta maledikzionetan. Ala milletan dohatsua baida presuna munduaren phozoadura ez denean heltzen haren bihotzerat! Nahi dut gizonek ez dutela gure baitan ikhusten, bertze orduz, Akanek Jerikoko hirian egin zuen bezalako gaixtakeriarik, ez eta bekhatuaren halako ondore lazgarririk; ordean garbi othe gara Jainkoaren eta aingeruen begietan! Nahi dut atzartasun handienarekin ihes egiten diogula bekhatuari, eta ez gindukeiela nahi gure Jainko maitea niholere ofentsatu; ordean zenbat giriztino ez da aurkhitzen berek bekhatua higuin dutelarik, bertzeek bere etsenplu gaixtoez, emeki-emeki, Jainkoaganik urruntzen eta gaizkian eror-arazten dituztenak!