GAU-AIÑHARA ETA BI ANDREIERRAK

    Gau-aiñjara bat betbetan

    Sarthu zen ustekabetan

Andreier zifera baten ohatzean.

    Hau, nola aspaldi baitzuen

    Herra handia saguen

    Kontra bere bihotzean

Yin zen hura iretsi beharrez kuxean.

    Zer! dio, zaren ausarta,

    Zu nere etxean presenta!

Zure arrazak hanbat duen arren egiñ

    Egiñ beharrez niri miñ!

Etzare sagua? mintza zaite klarki:

    Bai, hala zare segurki:

    Non ez, andreier ez naiz ni.

Oh! barkha zadazu, tristeak diotzo,

    Ez naiz estatu hortako

    Ni sagua naizen! mihi

    Tzarren errana da hori:

    Eskerrak guziz-gorari,

    Xori naiz; huna hegalak

    Biba, biba yende ariñak

    Airetan bizi direnak!

    Eman zuen arrazoia,

    Izatu zen onhetsia

    Baitzidurien egia;

    Eta egiñ zuen haiñ ongi,

    Non libro baitzuten utzi.

    Handik biharamunean,

    Gure, xoroa, illhunpean,

    Sartzen zaitzu tipustean,

    Hegaztiñen etsaia zen

    Andereier bertze baten

    Egon-toki trankillean.

Horra berritan non den gure xoria

    Hurbill galtzetik bizia.

    Dama muttur luxe-dunak

    Yan-xahar aurkitzen zenak

    Tirria hoberenean

    Berehala bazeraman

    Hegastina zelakoan.

    Baiña oyhuz da abiatzen;

    Laido zaioela egiten:

    Zer! horlako iduk ni!

    Ez duzu beiratzen ongi:

    Zerk du egiten xoria?

    Lumek: gauza da ageria.

    Sagu naiz: biba arratoinak!

Yupiterrek betza konfundi gathuak.

    Artexki horla lenguaia

    Mudatuz, gure xoriak

    Bi kasutan hill beharrak,

    Salbatu zuen bizia.

Illhunbeko xori haren iduriko

Ikhusten da bertze xarlatana franko:

Xanyaturik mugaz xarpa edo kokarda,

    Kantatzen ahotaraka,

    Zirkonstantzien arauka,

Biba onarka! edo Biba republika!

    Lafontenen arabera

Yende horlakoa da guziz zuhurra:

Aitzitik nere oldez badaiteke abilla,

Baiña ageria da dela ere kanailla.