BI PELEGRINAK ETA OSTRIA

Bi pelegrin zoazila kosta hegian gaindi,

Hara huna beha, non zer zuketen hek ikhusi:

Ikusten dute ostria bat harean zabaldua,

Mami umo eta gixen bat zedukala agertua:

Batek derra: zer ostria, nerea da guzia;

Segur naiz ezen lehenik dela nik ikhusia.

Bertzeak: ez hezatuko horrek ez dautzu ganga;

Zuk baiño lehen segurki nik ikhusia baita;

Lehenak hartu nahi du hubilldu direnean,

Bertzeak dio utz-arazten pusadako batean.

Hunek tira, harrek pusa, horla direla hari,

Yaun yuiea hor da gerthuz iragaiten han gaindi

Zoinak bertan nahi baitu fiñatu hauzi hori.

Bere kausa pletiatu bakotxak duenean,

Yuiea zaie prudentki yartzen bien artean:

Eta serios harturik eskuetan ostria,

Hastekotzat iretsten du hunen mami guria

Koehkotarik bana gero demaie partideri,

Emozue, derraiela, esker yustiziari.

          Hauziak nihor ere eztu

          Nihoiz ere aberatstu:

          Mamirikan baldiñ bada

          Hura yuie yaunentzat da.

          Partidak doazi berdiñ,

          Zoiñ bere axalarekin:

          Edo hobeki, doazi

          Nola baita erraten ohi,

    Hau athorra arras, hura billhuz-gorri.

              Hauz onenari

              Eginik ihesi

    Akordu txarra ere hobe da onhetsi.