BI MEDIKUAK

          Behi dotor Berrigaitzek

          Ikhusten zuen eri bat.

          Eri bera Berrionek

          Ikhusten zuen orobat.

Hunek zion, eri hunek eman dezake onera;

Harrek ez, abian da hau zenduen ikhustera:

Harrek zio: bedi purga, hunek ez, bedi sangra:

Ondikoz segituz hunen ordenantza hazkarra,

Ustekabean eria badoa bertze aldera.

Biek gutiago ez dute biktoria kantatzen;

Batek zion: hill da bada, hori nik erran nuen:

Bertzeak: nere manuak harrek egin balitu.

Ez xoilki hura etzen hillen, baiña zaiten sendatu.

          Baldiñ eritzen bazera

          Deith zazu aldamenera,

          Mediku bakhar bat xoilki:

          Ona bada, hau bada aski.

          Bi hoberen betan baiño,

          Arteko bat lehenago.

          Baiñan ez pentsa hargatik,

          Bethi gaitz guzietarik

          Zaituztela libratuko:

          Zeren bat baita ethorriko

          Zoiñetarik sendatzeko

          Ezin baita kausituko,

          Ez eskoletan dotorik,

          Ez baratzetan belharrik,

          Ez botiketan drogarik,

          Ez peisant xarlatanik,

          Ez ema begi-gorririk.

          Orduan kofesor on bat

          Deith zazu zuk aldakera,

          Ordu haiñ proziatu bat

          Utz behautzu itzurtzera.