ORA-EMEA ETA BERE LAGUNA

Egiteko umeak ya muga ethorria,

Eta ez yakin non utz karga haiñ yoria:

Ora batek bada haiñ ontsa egin zuen,

Non erakharri hark laguna baitzuen

    Prestatzera bere etxola,

Zoiñtan baitzen gerosarthu berehala.

    Zenbait denbora gan eta,

    Prestatzaillea itzultzen da.

    Ora-amak galdetzen dio

Hamabortz bat egun demotzan aboro.

    Umeak ez zabillzkoken,

    Zerran, hagitz nekhez baizen.

    Beraz ardietsi zuen,

Birden tremio hau iragan deneko,

Berriz galdetzera hura badathorko,

    Bere etxea, bere gela,

    Ohea, ziren bezala.

Oraikoan amak hortzak agerturik

    Baderro fier barnetik:

Nere troparekiñ illkitzera nago,

Baldinzu bazaen gai ni kasatzeko.

Haurrak ya zituen egiñak gothorsko.

    Tzarrer emanikakoa

    Bethi da urrikitzekoa,

Non ez dadukazun xedean Yainkoa.

Billtzeko hetarik, zaiena prestatu,

Maiz ukhalditara, behar da pasatu:

Behar da eman hauzi, behar egin gudu.

Utz-atzu etxean, esku bat hartzerat

Laster dute berek, hartuko bertze bat.