Santa Teresa Jesusen
kopla batzuk

                (Intzulitut euskarara nolapait ez ongi,

                mostratu naiak arimagarren debozioa)

Bizi naiz ta ez enebaitan,

ta alako biziain beira nago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Jangoikoaren amorea,

zein gabe ez naiken bizi,

da paratzen duena preso

Jangoikoa ta libre ni:

Alako ansiak tut ikusteas

nere preso nola dagon,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Oh zein luze den bizi gau,

desterru gau zein tristea!

Non baitago bereaganik

ausente arima pobrea:

Zer pena ala egotea,

ta egon bearra oraño iago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Zer bizi da, non Jangoikoa

estaiken guzis gozatu?

Gozatzeagatik nainuke

len baño len akabatu:

Eriotza non zara? Zato

gero baño berla obeago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Ausente Jangoikoaganik

bizitzea zer bizi da?

Il bear badut ikustekos

iltzea nere bizia da:

Il nai dut bizitzeagatik,

ta ain nai dut ezin geiago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Ilbeautelako esperanzak

konsolatzen nau zerbait;

esperanza goneki ala

ats artzen dut nolapait:

Esperanza kunpli bedi,

ez espera berantago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Jangoikoak onesten ni,

nik Jangoikoa onesten dut,

elkar nai, ta gozatzekos

berze mediorik eztut,

baizik iltzea: Betor iltzea

betor; noiz artaño dago?

Ezi ez iltzeas iltzen nago.

Amorioa eriotza bekala

fuerte senti dut, Jesus;

erretzen, penatzen ala

bainago amoriosko sus:

Zein dulze eriotza litzaken!

Zato eriotza lasterrago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Bizi bat eman daikena

nere Jauna zuregatik,

arren galtzea da iragaztea

Jangoikoa zu biziagatik:

Zer trukada! Bizia baño

Jangoikoa dut ain naiago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Ezta bizia zureganik

bizitzea ausente, da pena,

iltze bat da luze neke

pensa daiken andiena:

Lastima dut nere penas;

ez berandu Jauna iago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Sakramentuan preso ikusteak

Jesus konsolatzen nau;

baña ain ona ta ain amablea

nere esposoa, da au berau

ezin gozatzea ta ikustea

nola nauten penosoago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.

Ai Jesus, ta gal dezaket

ori oraño bizi banaiz:

Ez, ez permiti otoi Jauna;

pensatzeas ikaratzen naiz:

Ori gabe ez naike bizi;

orrengana noiz joain naiz?

Berant aski da, ta ez utzi

ez nazala berantago,

ezi ez iltzeas iltzen nago.