Esperanzaren gozoa

Esperanzaren gozoa

gozatzen dut nik emen;

emen dena ain gustosoa,

gero zerizanen den!

Emen, ene Jesus ona,

nai dut egon orreki,

ezi orreki emen dagona,

ongi dago ta ederki.

Au izanen da munduan

ene gloria emen daikena:

Or Sakramentu sanduan

egon beira altxatzen dena.

Arat onat mundukoak

nora nauten dabiltzala,

emen preso ni naukala

ene gizon Jangoikoak.

Barin bada graziarik,

barin bada fruiturik,

barin bada gloriarik,

emen dago bildurik.

Zeruko ta lurrekoak

bear gara konformatu

nola etxe batekoak,

ta Jesus jauna amatu:

An agerri glorioso

ikusis ta gozatus,

emen estali amoroso

sinetsis ta maitatus:

An dagona gloriastatzen

ango jende doatsuak,

emen berriz graziastatzen

ta aberasten beartsuak.

Guzien errege orai

emen ala altxaturik,

Jesus ona ez nuke nai

utzi nik atzendurik.

Jesus ona, zereki

dezoket pagatu nik

egon naia nereki,

ori nor den xakinik?