 |
Purifikazioaren
Berrogei egunak
zituenak legez
emaste aurdunak,
birjin ama berez,
zitue guardatu
bere borondatez
egones eretiratu.
Egunak beterik,
bereki erman zue
Jesus amak botzik,
presentatu zue
tenplo sagratuan;
reskatatu zue
prezio señalatuan.
Simeon zartua,
besotan arturik
aur bedeikatua
amaren eskutik,
asi ze kantatzen
despeida mundutik,
ta Jaunari bedeikatzen:
Orai, Jauna, nau ni
despeitzen bakean;
baitut begieki
beiratu alzinean
gure Jesus ona,
mundu zabalean
agertzera prest dagona:
Argia, argitzeko
bai jende guzia;
gloria, honratzeko
bere jendakia
Israelgo dena,
baita au eguzkia
desea daiken obena.
Anitz goratzeko,
dago paraturik,
ta anitz erortzeko,
berek kausaturik,
jomuga bekala,
kontra tiraturik,
agertus gogoak ala.
Ta ezpata tzorrotza,
heritzeko dena
zeurorren biotza,
oh ama, da pena
ikusis penatzen
semerik obena,
ta amorea malogratzen.
|
 |