«Sacris solemniis», euskaras

Jai berri-andias

biz alegranzia,

ta biotz guzias

kantazeko ansia:

Despei ia lengoak,

guzia berria,

obrak, bozak ta gogoak.

Zelebratzen dugu

azken afaria,

non Jesus baitugu

jaten axuria

apostolueki,

baizen iduria

in denarena bereki.

Arren ondorean

axuri berria

inik amorean

Jesus onegia

sustentu amabiei

emanda guzia

bakotxai eta guziei.

Emanda pobreei

gorputza janari,

emanda tristeei

odola-edari,

naiz iduriturik

ogi ta ardoari

Jesus bera da altxaturik.

Jesus dena emanik

guziek ar zaze,

berak ala erranik:

Jan eta edan zaze:

Iten duzenetan,

betiro egin zaze

au ene memorietan.

Ta sakrifizioa

ala fundaturik,

onen ofizioa

dago manaturik

sazerdoteeri,

ta berek arturik

emateko guzieri.

Ogi zerukoa

duzu ia, gizona,

zure mundukoa

donoen korona:

Gauza admirableak!

Jaten du Jaun ona

esklabo humil ta pobreak.

Jangoiko Jauna, zu

Jesus onareki

laudatzenzaitugu

biotz guzieki

oraiko bizian,

segi zagun beti

eternidade guzian. Amen.