Pilatos lotsaturik

Pilatosek nolapait

ezaundus Jesusen ona,

artzen du medio zenbait

libertatzeko gizona.

Azkenik agertzen du

Jesus ia itxuragabea

lastimas ta erraten du:

Ona zuen erregea.

Aiek beti ira bortitz,

lastimarik beñerez,

klamatzen dute berriz:

Kenbez, gruzifika bez.

Dio ez naies disgustatu,

il ere ez, sinesten dut:

Errege kruzifikatu?

Zuen errege ilen dut?

Aiek iras beterik

goratzeunte klamorea:

Guk eztugu erregerik,

baizik enperadorea.

Ori ezta adiskide arrena,

au nai badu libre utzi;

ezi errege iten dena,

arren kontra da bizi.

Pilatos lotsaturik,

juez txar ta kobardea,

dago destinaturik

galtzera zuzenbidea.

Jangoikoas guti ajola,

anitz ajola munduas:

Nola daike admira, nola,

gero guzia galduas?

Kunplimentu bai itxuras,

eskuak garbitzentu

alzinera ekar den uras,

ta itz gebek erratentu:

Justo gonen odolaren

kausan garbi libre nago;

orra zuen arimaren

karguan utzirik dago.

Aiek emen, beira nola

arras itsuak diran:

Biz, diote, onen odola

gure gain ta gureen.

Juez gaixtoak orduan

eman zue eskatu zena,

sentenzia gura munduan

eman daiken gaixtoena.

Obediente Jesus ona

errenditu ze guzia,

zeren Judako leona

itzulizen axuria.

Gure amores du admititu

bizitzaren ematea,

ala du guzis kunplitu

Aitaren borondatea.

Ni naiz, erranes, lurrean

bota guziak lentxago,

nai baluke orai berean

lezazke bota aratago.

Jesus ona utzi da orai,

txarrek artu potestade,

egiteko nolanai

berareki anitz maldade.