Salve Regina

Agur erregina,

ta ama piadosa,

bizitza dibina,

gozoa gustosa,

esperanza segur

gure gloriosa,

Jangoikoak bedeika, agur.

Zuri gu klamatzen

desterru tristean,

zuri suspiratzen,

ai ta negarrean;

Hebaren humeok

negarren ballean,

ama, gu beira pobreok.

Ea, orai bada,

zuk zeure begiok,

o gure abogada,

beratx onegiok

guregana biur,

orreki guziok

kontent gauden eta segur.

Desterru gau gure

delaik bukatua,

mostra guri zure

Jesus amatua,

zure sabeleko

fruitu sagratua,

zerura gu manatzeko.

O klementisima!

O urrikaria!

Eta, o dulzisima

birjina Maria!

Jangoiko Jaunaren

ama sanda andia,

etxokandre zeruaren:

Eska zozu beras,

ama, guretako,

in gaitzen egiaz

digno beretako;

dezkigun fruituak

logra sekulako

Jaun berak ofrezituak. Amen.

                Zure amoretan

Zure amoretan

ura ardo biurtzen

daki, ta azkenetan

ladrona sandutzen,

eta eman ziona

lanzada itzultzen

beretako martir ona.

0 Guzia ala izanik,

guzioi guti da:

Gizon zureganik

Jangoikoa eginda,

au baita ajitz gura,

gorena apaldu da

egones zure manura.

O Jangoikoaren

prenda maiteena,

bere biotzaren

konforme zarena;

berak nai bekala,

zu nai zaituena,

zuk ere nai bereala.

Nik bada nai zaitut,

zuk nai nazazu ni,

nik izanen baitut

nautena orreki:

Orai graziaren

dut prenda zureki,

ta geroko gloriaren.

Auxe da arrazioa,

pensatzeko dela

zure debozioa

señale fiela

salbazioarena,

salbatuko dela

zure deboto ona dena.

Non da ia gizonik

bere buruari

ongi nai dionik,

alako amari

amore eztionik?

Balitz bat, berari

nondik dateke deus onik?

Ama birjinaren

amante itsuak

orai dire ta len

sandu jakintsuak,

emen izateko

albas doatsuak,

bera an gero gozatzeko.

                Ezta gizon ona

Ezta gizon ona,

da lizun gaixtoa

amore eztiona,

baitare tontoa,

amorea arrazio

delaik ta gustoa,

honra, protxu, obligazio.

Ezta doatsurik,

ezta jakintsurik,

eztare sandurik,

eztare presturik,

ezta biotz onik,

eztare bururik

amari amore eztionik.

Baita ama birjina

guzis amablea,

baitare erregina

txoil admirablea,

ta diguna amore:

Onen señalea

milla ta milla fabore.

Orgatik noraño

kristiandadea,

dator araraño

amaren fedea,

Kristo onetsten bada,

baita ama berea

ere egiaz onesten da.

Eztakit nola den:

Fede Kristorena

txoil artu baño len,

askok amarena

afekto onareki

dute, dela dena,

biotz edo miareki.

Bentzait kristio onik

ezta opatuko

amore eztionik,

eztare agertuko;

ama birjinari

bentzait mostratuko

dio, naiz den bekatari.

Milla milla arrazio

datoz gogoari,

artzeko debozio

ama birjinari,

fede barin bada,

ta agitu denari

atenditzen barin bada.