«Ecce homo»

Pilatosek ala

Jesus beiraturik,

erdi ila bekala

itxura gaizturik,

uste du naski bai,

bistan paraturik,

beraxtu zirenak etsai.

Mantoa soñetan,

buruan korona,

ta kana eskuetan

daukala Jaun ona,

atra ta erraten du:

Ona emen gizona,

nola dagon, agertzen du.

Ekar dut onela,

entenda dezazen

batere eztutela

kausarik aurkitzen.

Juez insulsoa,

itzas ongi erraten;

obras nola ala justoa?

Ala beiratzen du

Jaunak zerueki,

ala adoratzen du

amak bereeki:

On guziek dute

biotz guzieki

au errege, ta nai dute.

Juduek aiturik,

ondu bearrean,

diote itsuturik

oiu-abarrean:

Ken ken, kruzifika,

ta il bez guruzean,

porfia eta erreplika.

Alako gizona,

zena Jangoikoa

bera bezain ona,

biotz onekoa,

gure salbadore

nai bekalakoa,

baitu podore ta amore:

Niori gaizkirik

egin eztuena,

naiz ez onetsirik,

onesten duena,

etsaien on naiez

bizi ta il nai dena

aiek tema galdu naiez!

Juezak etsirik:

Or zeurek ar zaze,

dio, nik utzirik,

kruzifika zaze;

nik erran bekala,

diot, adi zaze,

kausa aurkitzen eztudala.

Eskurik eztugu

guk nior iltzeko,

diote; ta badu,

bizia galtzeko,

onek kausa, zeren

da trebe deitzeko

seme berau Gorenaren.

Juezak aiturik

au, lotsarritzen da;

barrena sarturik

galdetzen asten da:

Nongoa zara zu?

Jesus gelditzen da

ixil; mintzatu nai eztu.

Ark: Eztidazu nai

zuk niri mintzatu?

Bada dut esku bai,

il edo libratu

zu nai bazaitut nik;

beras informatu

nai dut emen zureganik.

Ene gain, ia dio,

etzuke orrek izan

esku, ezpalekio

an goratik eman;

ala ekar nauena

berorri, naut erran,

da kulpa iago duena.

Pilatosek ia nai

presoa libratu,

andreak ere bai

zion gastigatu

mandatuareki,

etzeien pasatu

alzina justo garreki.

Juduek segitu

tema ta porfia,

ta zuten izitu

arimo heria

bai Pilatosena,

manatus gaizkia

zeiken gaixto gaixtoena.

Au libratzen badu,

enperadorea

kontra, diote, du;

arren amorea

galtzen du nai denak

egin erregea,

ta permititzen duenak

Zer inen dut, arrek,

nik zuen erreges?

Il bez, il bez, aiek,

guruzifika bez.

Zuen erregea,

dio, ongi ezta, ez,

nik guruzifikatzea.

Guk ez erregerik,

enperadorea

dugu, ta berzerik

nai badu, honorea

edekitzen dio,

deitus erregea

traizio egiten dio.

Non bada baratu

Kristo deitzen dena?

Guruzifikatu.

Zer gaitz da in duena?

Guruzifika bez.

Ala nai zuena

etzuke errekabatu, ez.

Ala ia etsiturik,

kargutus juduak,

baitare itsuturik,

garbitus eskuak,

zio: Ni garbirik

nagola, munduak

jakin bez, odol ontatik.

Erran zue berriz

jendeak batean:

Orren odola biz

bai gure gañean

ta geuren humeen;

gelditurik pean

betiko maldizioaren.