Orri beira nago ni

Orri beira nago ni;

orrek, Jesus, argi bez,

ez nadien erori;

orrek niri beira bez.

Baña nola manteni

tentazio peligrotan,

ezpanauka firme ni,

Jesus, bere besotan?

Mundu gau irristabera,

peligroak nondik nai;

erorkor gizona bera,

nola dezake garai?

Ez nagoke txutirik

mundu peligros betean:

Zer inen dut utzirik

peligro andiren batean?

Naute etsaiek bulkatzen:

Jesus, ez nazala utzi;

ezpanau faboratzen,

libra ez naike neurau ni.

Neureganik etsirik

emen nago orren maipean,

gorde nazan ertxirik

sendoki bere katean.

Orren barak ta paloak

naute ni konsolatzen;

maiak eta erregaloak

geiago seguratzen.

Barin badut nik fabore

Jesus ona berori,

nork izanen du podore

garaitzeko ni orreki?

Erioaren ilunbean

banindego sarturik,

Jesus, orren egal-pean

eztut gaitzen beldurrik.

Bizitzaren azkenean

nai nautelaik galdu ni,

orrek Jesus len lenean

ene etsaiak gal bezki.

Orduan bai, bai orduan

bego firme nereki;

bereak tuen moduan

gorde, Jesus, gorde ni.

Ez utzi galtzera ni

ainberze kostaturik,

ene etsaiak uz bezki

bai betikos galdurik.

Fiaturik naut egon

inen duela etsaieki,

ala nola Faraon

ta bere jendeareki.

Triunfante ala izanik

orren ona ta biktoriak,

betiro kantatu nik

orri eskerrak, orri gloriak.