 |
Baña nola egoten da...
Baña nola egoten da
gaixtoeki onegia?
Nola mantenitzen da
otsoekin axuria?
Nola gaizke ia sufritu
Jesus gu bekatoreak?
Nola daike detenitu?
Dauka preso amoreak.
Gure kulpen barkatzea
nai du, ez gaitzen kondenatu;
gure arimen sendatzea
nai du, gaitzen gu salbatu.
Noiz nai urrikiturik
guk konfesatzen baitugu,
berla urrikariturik
Jaun ona fabore dugu.
Len zena bere bizian
biotz-bera ta amoltsua,
da admititzeko grazian
bekatari penatua.
Ala zute murmuratzen,
zergatik bekatariak
baititu bereganatzen,
ebeki ines bazkariak.
Erraten du Jesus onak:
Sendazale bear du
preziso gaizki dagonak;
ongi dagonak eztu.
Ez naiz etorri deitzea
on direnak ta sanduak,
bai gaixtoen sandutzera,
ta billatzera galduak.
Au da Jesus dabilana
bekatarien atzean;
artzai ona daramana
ardi galdua soñean.
Konbit gura len emana
orai ere ematen du;
atozte atozte enegana,
kontino klamatzen du.
Atozte bekatariak,
sendatzera nereki
zeuren arimen zauriak;
badut emen zereki.
Bekatuen kargeria,
lazeria, neke-pena
ken; ta nere bustarria
erman arin aisa dena.
Deitzentu galtzen zirenak,
billatzen ta itzultzentu,
beras itzultzen direnak,
Jesus, admititzentu.
Ezta aditu ta ezta leitu
nior itzuli denik
orrek duela despeitu
beñere bereganik.
Uste dut, eskatu bazio
sines Judas traidoreak,
emanen ziola barkazio,
Jesus, orren amoreak.
|
 |