Epifaniaren

Ta ia amirur egun

aurrak tuelarik,

datoz irur lagun

galdez urrunetik

errege berria,

izarrak gañetik

mostratus nauten guzia.

Izana baratu

gañeko aldean,

ta aiek zire sartu

etxola pobrean:

Aurra an amareki

opatu barnean,

perla bere kontxareki.

Belaurikaturik

adoratu zute

aurra paxaturik,

eta ofratu zute

mira, inzensu ta urre:

Dela agertu zute

gizon, Jangoiko ta errege.

Oh jaun erregeak,

aur bati zergatik

alako honoreak?

Ganbel etxolatik

mostratzen pobrea,

da, baña au goratik

guzien Jaun ta Jabea.

Iduri zaiote zer,

ama ain probea?

Klaro da, diote,

dela ezin obea

ama Jaunarena,

ta majestadea

ezaun da erreginarena.