Laugarren konsiderazionea,
Iesu Kristok ekhartzen deraukun amorioaz

HAMAHIRURGARREN KAPITULUA

        Konsidera zazu amudiorekin Iesu Kristo gure Iaunak hain bertze pairatu duen mundu hunetan, eta beregainki Olibeteko baratzean, eta Kalbarioko mendiaren gainean. Amorio hura beha zegotzun, eta bere pena eta trabaillu guziez Iainko aita ganik zure bihotzarentzat ardietsten zituen erresoluzione eta protestazione onak, eta bide hartaz beraz ardietsten zerautzun premia duzun guzia erresoluzione hekin mantenatzeko, bortitzteko eta konplitzeko. O erresoluzionea! zein prezios zaren, zarenaz geroztik halako amaren alaba, nolakoa baita ene salbatzaillearen pasionea. O! zein onetsi, zenbat prezatu behar zaituen ene arimak, ene Iesusi hanbat gosta zaizkonaz gero! O ene arimaren salbatzaillea! hil zinen niri neure erresoluzioneak ardeitstea gatik. He! egidazu grazia, lehen hil nadin, hek gal detzadan baino.

        Ikusten duzu, ene Filothea? Gauza segura da gure Iesus maitearen bihotzak gurutzearen gainetik ikusten zuela zure bihotza, eta hura zuela maite, eta amorio hartaz ardietsten ziotzala sekulan izanen ditutzun ontasun guziak, eta bertzeen artean zure erresoluzioneak; bai, Filothe maitea, guziok ahal derrakegu Ieremiasek bezala; O Iauna! nintzen baino lehen beha zinagozkidan, eta deitzen nenduzun neure izenaz; zeren egia da Iainkoaren ontasunak bere amudioan eta miserikordian preparatu zituela gure salbamenduko bide jeneral eta partikular guziak, eta halatan gure erresoluzioneak. Bai dudarik gabe, emazte izorra batek mundura ekharri uste duen haurrarentzat, oraino sortu eztelarik, sehaska, xatarrak, troxak, lokharriak eta are unhide bat preparatzen dituen bezala, gure Salbatzailleak ere bere ontasuna zedukala zutaz izorrarik, zutaz salbamendura erdi, eta zu bere alaba egin nahiz, preparatu zuen gurutzeko arbolaren gainean zuretzat premia zen guzia, zure sehaska espirituala, zure trapuak eta lokharriak, zure unhidea, eta zure zori onetako behar zen guzia; erran nahi da, bideak, deiak eta grazia guziak, zeinetaz gidatzen baitu zure arima, eta hura nahi baitu perfekzionera ekharri.

        Ah! ene Iainkoa, zein barrena behar genduken hitz hau gogoan sartu! Egin othe diteke ene Salbatzailleak maite izan nauen, eta hain amolsuki maite, non nitaz partikularki orhoitu den, eta kontu iduki duen bide xehe hetaz guziez ene ekhartzeko bere gana? Hori guzia beraz zein maitatu, zein prezatu, zein ongi enplegatu behar dugun gure probetxuko? Bertze hitz hau ere xoil amolsua da: ene Iainkoaren amoriozko bihotzak gogoan zedukan Filothea, hura zuen maite, eta milla bide salbamendurako preparatzen ziotzan, munduan izan ezpalu bezala bertze arimarik hartaz orhoitzeko; hala nola iguzkiak lurreko kantoin bat argitzen duenean, hura ezpaitu gutiago argitzen nihon bertzetan argi ezpaleza, eta hura xoilki argi baleza baino; orobat gure salbatzailleak gogoa eta artha zedukan bere ume maite guziez, hala non gutariak batbederaz orhoit baitzen bertze gainerako guziez orhoitu ezpaliz bezala. Maite izan nau, dio Iondone Paulok, eta eman du bere burua enetzat, erran baleza bezala, bertze gainerakoentzat deusik egin ezpalu bezala. Hori, Filothea, behar duzu zure ariman sartu eta eskiribatu, hartu duzun erresoluzionearen ongi maitatzeko eta mantenatzeko, hain prezios izan denaz gero zure salbatzaillearen bihotzean.