Nola errezebitu behar den

HOGOI ETA BATGARREN KAPITULUA

        Has zaite aitzineko arratsetik komunione saindura preparatzen hainitz amoriozko hatsgorapen usuz, eta goizago etzan zaite goizago ere iaiki ahal zaitezintzat. Baldin gauaz iratzartzen bazare, bethe zazu berehala zure bihotza eta ahoa zenbait usain onezko hitzez, eta hetaz usainzta zazu zure arima esposaren hartzeko, orhoitzen zarela hura erne dagoela zu lo zauntzan bizkitartean, eta preparatzen dela zuri milla grazia eta fabore ekhartzera, zure aldetik edireiten bazare preparaturik hetaz gozatzera. Goizean iaiki zaite bozkario handi batekin zori doatsu haren esperanzan, eta konfesatu ondoan zoaz fidanza handirekin, ordea humiltasun handirekin ere sekulakotz othurunzatu behar zaituen zeruko ianhari haren hartzera. Gero hitz hauk erranik: Domine non sum dignus, etc, erran nahi da, Iauna, eztut merezi ene baitan sar zaitezin, bainan errazu hitz huts bat eta salbo izanen da ene arima. Eztezazula burua, higi ez ezpainak ere, dela othoitzik egiteko, dela hatsbeherapenik atheratzeko, bainan ahoa emero, baratxe eta aphur bat idekiten duzula, eta burua altxaturik behar den bezanbat, apezak ikus dezantzat zer egiten duen, fedez, esperanzaz eta karitatez betherik, Iaun hura har ezazu, zeina baitan, zeina dela bide eta zeina gatik zinetste, esperanza eta amorio baituzu. O Filothea, iduri bekizu, nola erleak zeruko ihinza eta lurrekko gozorik hautuena eta hoberena loreen gainetik bildu eta eztitara itzuli duenean, hura baitarama bere kofauera: hala apezak aldarearen gainean hartu duenean munduaren salbatzaillea, Iainkoaren egiazko semea, zerutik ihinza bezala iautsi dena eta birjina sainduaren egiazko semea ere dena, gure gizontasunetik lore bat bezala ilkhi dena emaiten duela zure ahoan eta gorputzean iaki gozogarritzat. Hura errezebitu ondoan, gonbida zazu zure bihotza datorla salbamenduko errege hura agur egitera, minza zaite harekin zure barreneko egitekoez, hura konsidera zazu zure baitan, nola iarririk dagoen zure bethetzeko zori on guziez. Finean egiozu begitarte ahalik hoberena, eta hala zabiltza, non zure obra eta hitz guzietan guziek ezagut dezaten Iainkoa zurekin duzula.

        Ordea ontasun hura ezin ardiets dezakezunean meza sainduan haren errezebitzeaz hostia sakratuaren azpian, hura bederen errezebi zazu bihotzez eta gogoz, zure burua zure salbatzaillearen haragi bizigarri harekiko bat egitren duzula haren ganako desir bero batez.

        Behar duzun intenzionerik handiena errezebitzen duzunean, da, Iainkoaren amorioan aitzinatzeko, zure buruaren bortitzteko, azkartzeko eta konsolatzeko; zeren hartu behar duzu amorioa gatik, amorio hutsak eman arazten derautzuna. Ez ez, gure salbatzaillea ezin konsidera diteke obra amolsuago, ez eta bihotzgarriago batetan, hau den baino; zeinetan hala eraitera, ezdeusten eta ianhari egiten baita gure arimetan barrena sartzeko, eta bere fidelen bihotzekin eta gorputzekin bat osoki egin dadintzat.

        Mundukoek galdegiten baderautzute zergatik horrein maiz errezebitzen duzun, errozute hori egiten duzula, khasteko nola Iainkoa behar duzun onetsi, zure garbitzeko zure eskasetarik, zure libratzeko zure miserietarik, zure konsolatzeko zure ordu gaitzetan, zure permatzeko zure feblezietan. Erran diezezu bi jende suertek behar dutela maiz errezebitu; prestuek eta konpliek, zeren ongi preparatuak direnean, falta handia bailukete perfekzionearen ithurburuari ez hurbiltzeaz, inperfetek eta eskasek orobat behar dutela maiz errezebitu, arren noizpait perfekzionearen bide zabala xuxen ardiets ahal dezaten; bortitzek, flaka eztitezin gatik, flakoek, bortitz ditezin gatik; eriek, senda ditezintzat, sendoek, eri eztitezintzat; zutaz denaz bezanbatean, nola eskas, flako, erbal eta eri baitzare, premia duzula zure perfekzioneari, zure indarrari, zure midikuari maiz hurbiltzeko eta minzatzeko. Errozute hainitz munduko egitekorik eztutenek behar dutela maiz errezebitu, zeren denbora eta astia baitute; eta hainitz munduko lan dutenek ere, zeren haren beharra baitute; eta hainitz nekhetan eta trabaillutan dagoenak, ianhari ere zaillak eta indarsuak ian behar dituela, eta maiz. Errozute sakramendu saindua hartzen duzula, ikhasteko haren ongi errezebitzen, zeren obra bat gutitan egiten baita ongi, maiz erabilliz eta usatuz baizen.

        Errezibi zazu maiz, Filothea, eta ahalik maizena, zure aita espiritualaren konseillua harturik; eta zinets nazazu, herbiak neguan gure mendietan egiten dira xuri, zeren eztuten ikusten eta iaten elhurraz bertzerik, zu ere edertasuna, ontasuna eta garbitasuna bera iainkozko sakramendu hartan maiz eta maiz adoratuz eta ianez, guzia eginen zara eder, on, eta garbi.