Bortzgarren meditazionea.
Heriotzeaz

HAMAHIRURGARREN KAPITULUA

Preparazionea.

1. Iar zaite Iainkoaren aitzinean.

2. Eska zakizko bere grazia.

3. Iduri bekizu ohean zauntzala eriturik
hiltzeko hiltzeko puntuan, esperanzarik gabe handik ilkiteko.

Konsiderazioneak

        1. Konsidera zazu eztela hillen zaren egunaz segurantzarik. O ene arima ilkiko zara egun batez gorputz hunetarik. Noiz ordea? udan ala neguan? hirian ala kanpoan? gauaz ala egunaz? ustegaberik edo abertiturik? erituz edo kasuz? izanen othe duzu astirik konfesatzeko, edo ez? lagunduko othe zaitzu zure konfesora eta aita espirituala? Helaz! hortaz guziaz eztakigu deus ere; gauza bat xoilki dakigu segurik, hillen garela, eta bethi uste dugun baino lehen.

        2. Konsidera zazu orduan munduak fina izanen duela ukitzen zaitzunaz bezanbatean; ezta izanen zuretzat geiago; itzuliko da azpitik gora zure begien aitzinean. Segur, zeren orduan munduko plazerak, banaloriak, alegrianzak idurituko zaizkitzu ingumak, itxurak eta izaizunak bezala. Ah gaizoa! zer fits eta ergelkeriak gatik ofensatu dut ene Iainkoa? Ikusiko duzu Iainkoa utzi dugula ezdeus gatik. Kontrara debozionea, eta obra onak hain desiratzeko eta ezti idurituko zaizkitzu, non erranen baitutzu, he! zergatik enatzaio bide arrai eta eder hari iarraiki?orduan xipi ziduriten bekhatuak, ageriko dira mendiak bezain handi, eta zure debozionea xoil xipi.

        3. Konsidera etzatzu zure arimak mundu behereko huni erranen diotzan adiu handiak eta langituak; adiu erranen deraue aberatstasunei, banaloriei, konpainia alferrei, plazerei, dostetei, adiskidei, hauzoei, ahaidei, umei, senharrari, emasteari, hitz batez kreatura guziei; eta finean bere gorputzari, hura utzten duela deseginik, harrigarriturik, erpildurik xarpaildurik, usteldurik, kirasturik.

        4. Konsiderazazu nola khexatuko diren gorputz haren alxatzera, eta lurrean estaltzera; hori eginik, munduak eztuela zutaz konturik eginen guti baizen, eta eztela zutaz orhoitzapenik izanen, bertzeez izan duzun baino geiago. Iainkoak demola bakea, erranen dute, eta horra guzia. O herioa, zein konsiderazionegabea zaren! zein eztuzun nihor urrikari.

        5. Konsidera zazu arimak, gorputzetik ilkhi denean, bere bidea hartzen duela, edo eskuin, edo ezker. Helaz! norako da zurea? zer bidez abiatuko da? etzaio bertzeri jarraikiko munduan lehenik egin zaionari baizen.

Afekzioneak eta erresoluzioneak

        1. Othoitz egiozu Iainkoari, eta laster egizu haren besoetara. Ha Iauna, har nazazu zure gomendioan egun harrigarri hartako. Biz oren hura zure graziaz ene faboretan, eta bira lehen bizi izan naizen bertze guziak enetzat triste eta damugarri.

        2. Mesprezazu mundua. Eztakidanaz geroztik zer orenetan utzi behar aizen, O mundua, eztiat hirekin amarratu nahi. O ene adiskide eta ahaide maiteak, utz nazazue maita etzaitzatedan, sekulakotz iraun dezakeien maitarasun saindu batez baizen; Ezen zergatik amarratuko natzaitzue utsi eta urratu behar den amarraz? Nahi dut bada preparatu oren hartara, eta behar den artha iduki iragaitza haren doatsuki egiteko; Nahi dut ene konszienziaren estatua seguratu neure ahal guziaz, nahi ditut halako eta halako egiten ditudan hutsak erremediatu.

Konklusionea

        Esker emozu Iainkoari eman derauzkitzun erresoluzione hetaz, eta ofrenda diotzotzu haren maiestateari; berriz egiozu othoitz dizula bere Semearen heriotzearen merituz doatsuki hiltzeko grazia. Gomenda zakizte Andre Dana Mariari eta Sainduei.

Pater noster. Abe Maria, etc.

Egizu floka bat mirrhaz.