www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Filotea
Silvain Pouvreau
1664

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [faksimilea]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: San Frances de Sales Genevako Ipizpicuaren Philothea, Silvain Pouvreau. Paris, 1664

 

 

aurrekoa hurrengoa

Konsiderazioneak Iainkoak egiten deraukun
ontasunaren gainean bere serbitzura
deitzen gaituenean, lehen eman dugun
promes seinalatuaren arauera

 

BIGARREN KAPITULUA

 

        1. Konsideratzatzu zure promesaren puntuak. Lehena da, sekulakotz bekhatu mortal guzia utzi duzula, iraitsi, ukhatu, arbuiatu, arnegatu. Bigarrena, zure arima, zure bihotza, zure gorputza eta hei dagoten eta datxeten guzia konsekratu diozula Iainkoaren amorioari eta serbitzuari. Hirurgarrena da, gertha bazindez zenbait akzione gaixtotan erorten, alxatuko zinela berehala Iainkoaren graziarekin batean; ordea ez othe dira erresoluzione ederrak, zuzenezkoak eta bihoz handiarenak? Egizu gogoeta zure arimarekin promes hura zein den saindu, zein arrazoinezko, zein desiratzeko.

        2. Konsidera zazu nori promes hura egin diozun, zeren Iainkoari egin diozu. Gizon bati eman diotzagun arrazoinezko hitzek hersiki obligatzen bagaituzte, zenbatenaz geiago obligatuko gaituzte Iainkoari eman diotzagunek? Ha! zuri, Iaiuna, zioen Dabitek, zuri ene bihotzak hori erran derautzu, hitz on hura athera du ene bihotzak; ez, sekulan etzait ahantziko.

        3. Konsidera zazu noren aitzinean egin duzun; zeren hura zeruko korte guziaren aitzinean eman duzu; Helaz! birjina saindua, San Iosep, zure angeru begiralea, San Luis, konpainia benedikatu hura guzia beha zegotzun, bozkariozko eta ongi etorri zinelako hatsbeherapenez zegoen zure hitzen gainean; ezin erranezko amorioen begiez ikusten zuen nola zure bihotza salbatzaillearen oinetan apaldurik konsekratzen zeikan haren serbitzuari; hargatik bozkario beregain bat egin zen zeruko Ierusaleme hartan, eta orai ere orduko alegrianzaren orhoitzapena eginen da, bihotz onez berriztatzen baditutzu zure erresoluzioneak.

        4. Konsidera zazu zer bidez egin zenduen zure promesa. Helaz! zein eme, zein begitartetsu izan zeitzun Iainkoa orduan! Ordea, errazu egia, ez othe zinen gonbidatua espiritu sainduaren erakhargarri amolsuez? Sokhak, zeinetaz Iainkoak ekharri baitzuen zure barkhu xumea salbagarrizko portu hartara, ez othe ziren amorioz eta karitatez eginak? nola orduan beithatu zaitu bere Iainkozko azukreaz, sakramenduez, liburu onez, eta orazioneaz? Helaz Filothe maitea, lo zinundezin, eta Iainkoa zegoen ernerik zure gainean; gogoa zedukala zure bihotzaren gainean bakezko gogoetak zerabiltzan, eta zuretzat amoriozko meditazioneak meditatzen zituen.

        5. Konsidera zazu noiz Iainkoak ekharri zinituen erresoluzione handi hetara; zure adinaren lorean segur. Ha! zein zori doatsu, muga onez ikhasteaz ezin dakikeguna berantegi baizen! San Augustino ikusirik hogoi eta hamar urthetako adinean ekharri izan zela Iainkoaren serbitzura, oiuz zegoen: o aspaldiko edertasuna, nolatan horrein beranduan ezagutu zaitut? Helaz! ikusten zinitudan, eta etzinitudan konsideratzen. Zuk ere ahal derrakezu, O aspaldiko eztitasuna, zergatik etzaitut lehen dastatu? Helaz! hala ere etzenduen orduan merezi hark beregana zinitzan; hargatik ezagutzen duzula zer grazia Iainkoak egin derautzun zure gaztetasunean, errazu Dabitekin: ene Iainkoa, argitu eta ukhitu nauzu neure gazte danik; nik ere sekula sekulororaino aiphatuko dut zure miserikordia. Zu ia zaharturik ekharri bazaitu bere gana, helaz! Filothea, nolako grazia, ikusteaz aitzineko urtheez horrela gaizki baliatuz geroztik, Iainkoak deitu zaituela bere gana, herioak eraman zinitzan baino lehen, eta zure bizitze gaixtoaren korsua hautsi duela, sekulakotz miseraitsu zinen denboran, bethi bere abiadura handian ibilli baliz.

        6. Konsidera zazu Iainkoaren serbitzurako erakhartze hark zer egin duen zure baitan, aurkituko duzu ene ustez, ganbiamendu onik, konparatzen baduzu zer zaren orai, eta orduan zer zinen. Ez othe dadukazu zori ona dela zuretzat zeren dakizun nola Iainkoarekin minza orazionean? zeren gogo eta borondate duzun haren maitatzeko? Ez othe zaitzu gauza handi, ikusteaz asaldatzen zinituzten pasioneak edo guthiziak sebatu eta ematu ditutzula? hainitz bekhatutarik eta konszienziazko korapillotarik itzuli zarela? zeren finean zure Iesus maitearen gorputz preziosa maizago errezibitu duzun, eginen zenduen baino, zu bat eginik sekulako grazien ithurburu beregaineko harekin? Ha! zein handi diren grazia hek! ene Filothea, pisatu behar dira pisu sainduetan, ezen hori guzia Iainkoaren eskuineko eskuak egin du. Iainkoaren esku maiteak, dio Dabitek, egin du bertute; haren eskuinak alxatu nau. Ha! enaiz hillen; aitzitik biziko naiz, eta haren ontasunaren miragarriak leku guzietan erranen tut bihotzez, ahoz eta obrez.

        Konsiderazione haukin ondoan, zeinek dakusazun bezala, nahiz bezanbat afekzione onik emaiten baitute, zure orazionea sinpleki serratu behar duzu Iainkoari eskerrak emaiten diotzatzula, eta gogotik othoitzez zagozkala, dizula konsiderazione hetaz ongi probetxatzeko grazia; gero geldi zaite humilki eta Iainkoa baitako fidanza handirekin, utzten duzula erresoluzioneen tinkhetz eta zinetan egiteko muga, eserziza hunen bigarren puntua erabil artean.

 

aurrekoa hurrengoa