57. KAPITULUA

Nehork ez duela behar etsitu,
huts zonbaiten gatik.

        1. JESUSEK. Nere haurra, zorion aldartetan botz eta khartsu baino, nahiago zitut nahigabetan jasankor eta umil ikusi. Zendako ilhun, jendeek gain emaiten dautzuten huts ttipi baten gatik? Handiagoa izan balitz ere, ez zinuken gogoetatzerik. Utz elheak erortzerat. Egina zaitzun zimikoa ez da lehena, badakizu holako baten berri; ez da ere izanen azkena, luzaz bizi bazira.

        Baduzu bihotzik aski, deus khexabiderik gertatzen ez zaitzunean. Kontseilu onen ere emaiten badakizu eta elhe onez bertzeen pizkortzen; bainan, bat-batean nahigabeak jo orduko, horra non ziren zuhau argi eta indarrik gabe. Beha zonbatetaraino ziren beratza, gauzarik ttipienetan hoin ardura ikusten duzun bezala, eta bizkitartean Jainkoaren oldez da hori, nahi baitu salba ziten.

        2. Khen ahal bezanbatean bihotzetik pilpirak; atsegabeak hunkitzen badu, gaina har bezo berehala, lotsa nagusitzerat utzi gabe. Jasan bederen pazientziarekin, ez badezakezu arraiki jasan. Zerbait entzunik bihozmin baduzu eta sumintzen bazitu, zaude eztiki; zure ahotik atheratzerat ez utz deus, jende ahulak ahalge ditazkeenik. Zure zainak laster jabalduko dira eta itzultzearekin graziak gozatuko dautzu bihotzeko kiretsa.

        Bizi niz bethi, dio Jaunak, zure laguntzeari nagola eta sekula baino gehiago zure kontsolatzeari, baldin niri fidatzen bazira eta dei egiten badautazu khartsuki.

        3. Izan bihozdunago eta gehiagoren jasaiterat zaude. Ez dira oro gal, atsegabeak eta gudu bortitzak maiz gainerat dituzulakotz. Gizon zira, ez Jainko; gorputz zira, ez aingeru.

        Bertutearen ozka berean nondik zindagozke alderat, aingeruek zeruan eta lehen gizonak lurrean ez dutenaz geroz iraun ahal ukan? Auhenetan daudenak nik arintzen ditut eta salbatzen; eta beren ahuleziaren berri dakitenak, nere Jainkotasunerat nik altxatzen.

        4. ARIMAK. Jauna, goretsia izan bedi zure hitza, nere ahoarentzat erlearen eztia baino eztiagoa den zure hitza. Hoinbertze atsegabeen eta hersturen erdian zer egin dezaket nik, zure elhe onek altxatzen ez banute?

        Azkenean zeruratzen baniz, zer zaiket jasaitea, jasanik ere hoinbertze? Emadazu heriotze on bat; mundu huntarik bertzeratze dohatsu bat duketala zu ganik. Orhoituz nitaz, nere Jainko Jauna, bide xuxenaz nezazula ereman zure erresumarat. Halabiz.