41. KAPITULUA

Mundu huntako ohore guzien oinkatzeaz.

        1. JESUSEK. Ez hits othoi, nere haurra, bertzeak ohoratuak eta goretsiak ikustearekin, zu aldiz gutietsia eta aphaldua. Zure bihotza altxa zerurat niri buruz eta gizonen erdeinuek ez zituzte ilhunduko lur gainean.

        2. ARIMAK. Hain gira itsuak, Jauna, non ezdeuskeria batzuek laster enganatzen baikituzte. Nere buruari ontsa behatzen badiot, kreatura bihi batek ez daut egundaino zuzengabekeriarik egin, eta beraz, ez dut zutaz erranguratzekorik. Bainan laidoztatu zitutalakotz maiz eta larriki, zuzenez zaizkit jazartzen kreatura guziak.

        Ahalgeak eta erdeinuak hartze ditut beraz egiazki; zuk aldiz laudorioak, ohoreak eta ospea. Eta onhartzen ez badut gogotik jendeek gutiets nezaten, debalde utz eta ezdeustzat har, nere bihotzak ez duke bakerik ez sosegurik; ez zure graziaren argirik, ez eta zurekilako batasun osorik.