38. KAPITULUA

Kanpoko gauzetan nola ibil, eta
lanjeretan Jainkoaren ganat nola ihes egin.

        1. JESUSEK. Nere haurra, huna zertarat behar ziren azkarki lehiatu: edozoin toki, edozoin obra ala kanpoko urratsetan bihotza libro egoiterat eta zure buruaren jabe; gauza guzien zure azpiko atxikitzerat, eta ez zu heien meneko; zure obren nagusi eta bidatzale egoiterat, eta ez heien zerbitzari eta esku-makil.

        Izaitekotz, egiazko Israeldar baten pare, lokarri guziak hautsirik Jainkoaren haurretaratu behar zira, hok bezala libro eta zoriontsu hok, lur huntako zerez gorago altxaturik, beren gogoa bethierekoetan finkaturik baitaukate; gauza iragankorrer ezkerreko begiarekin baitiote behatzen eta zerukoer eskuinekoarekin; beren bihotza ez baitute mundu huntako lotzerat uzten; bainan, oldez eta moldez, Jainko Nagusi Soberanoak manatu bezala baitira gauza hoitaz baliatzen, Jainkoak bere obretarik bat bakharra ez duelakotz utzi, zoakon mailean ohatu gabe.

        2. Bertzalde, gertakari guzietan tente balin bazaude, itxurer so baratu gabe, eta ikusi ala entzun gauzer ez badiozute zure haragizko begiekin behatzen, bainan, nahi dena gerta, Mois bezala Jainkoaren etxean sartzen bazira Jainkoari argi galdatzeko, maiz ihardetsiren dautzu Jainkoak, oraiko bai eta geroko gauzez argitua itzuliren baitzira. Mois alabainan Jainkoaren ganat zoan bere duda-muden eta nekeen argitzeko, eta othoitza zuen lagun bere lanjeretan eta gizonen maltzurkeriaren hausteko.

        Hola behar duzu, zuk ere, zure bihotzaren barnean sartu, Jainkoaren laguntza minkiago galdatzeko. Liburu Sainduek diote Gabaondarrek enganatu zituztela Josue eta Israeldarrak, hok ez zutelakotz aitzin Jainkoari argi galdatu; eztia zarioten solaser fidegiturik, urrikalmendu zoro batek galdu zituela.