50. KAPITULUA

Auhenetan dagonak, bere burua
nola behar duen Jainkoaren eskuetan ezarri.

        1. ARIMAK. Jainko Jauna, Aita guziz saindua, izan zitela goretsia ora¡ eta bethi, oro egin izan direlakotz zuk nahi bezala, eta zuk egin guziak ontsa baitira. Zu baitan bedi bozkaria zure zerbitzaria, ez bere baitan, ez eta bertze bihi baten baitan: zu zira xoilki bozkario egiazkoa, zu nere esperantza eta nere loriazko saria, zu nere zoriona eta nere ohorea, Jauna.

        Zeren jabe da zure zerbitzaria? Xoilki zuk eman diozunaren jabe, deusen gai ez zelarik bizkitartean. Oro zureak dira, oro zuk emanak, oro zuk eginak. Beharrean nago ni eta lanetan haurzarotik; batzutan hits dago nere arima nigarretaraino, batzutan ere nahaspilatzea da, jaidura tzarrek hertsaturik.

        2. Bakeari darraikon bozkarioa dut gutiziatzen; zure haurrek duten bakea dut eskatzen, zure zorionaren argiarekin hazten ditutzun zure haurren bakea. Bake hori emaiten badautazu eta zorion saindu hori bihotzerat ixurtzen, bozkarioz betheko da zure zerbitzariaren arima eta zure goresten ariko khartsuki.

        Bainan, ardura egiten duzun bezala, itzaltzen bazaizko, ibiliko da lasterka zure manamenduen bidean; belaunikatzea ez zaio gelditzen orduan eta bere bulharren jotzea, ez diolakotz aitzineko egunetan bezala buruaren gainerat distiratzen zure argiak, eta zure hegalpeak ez baitio tentazionetarik begiratzeko emaiten atherbe.

        3. O Aita zuzen eta bethi goresgarria, zure zerbitzariaren frogatzeko tenorea jina da. Aita guziz maitagarria, zuzen da zure zerbitzariak zerbait jasan dezan orai zuretzat. Aita bethierekotz adoragarria, jitekoa zela zuk bethidanik zinakien tenore hura jina da: zure zerbitzaria ephe labur batentzat eroriko bezala da orai, bainan bihotzez bethi zu baitan bizitzeko, Jendeek behin guti edo aski erdeinaturen dute, aphalduren, erhautsiren; jasanaren jasanaz ehoa izanen da, ezin xutitzeko heinean mamitua: bainan egun berri baten argi-urratzearekin batean zurekin pizteko eta zorionezko ibaian sartzeko, zeruetan. Aita guziz saindua, zuk hola nahi ukan duzu, hala duzu manatu, eta zuk manatua bethe izan da.

        4. Hau da zure adiskidearentzat daukazun grazia: nahi duzu atsegabeak jasan ditzan mundu huntan zu maitez, zuk nahi duzun negurrian eta iduri zaitzun edozoinen bidez. Deus ez da gertatzen lur gainean itsurat, gibelondo zerbait zuk emana ez zaionik, zure zuhurtziak manatu ez duenik.

        Zuk aphaltzea on nuen, Jauna, zure legeen ikasteko, nere bihotzetik harrokeria eta urgulu guzien khentzeko. Ahalgeak begitartea estal zezatan on nuen, nere atseginaren zu baitan bilhatzeko, ez gizonetan. Ikasi ere dut zure jujamendu gordeetaz beldurtzen, bai eta jende zuzena kaskatzen duzula nola bihurria, zoin bere negurrian haatik eta sekula zuzenik gabe.

        5. Eskerrak zuri, nik egin gaizkientzat zure besoak ez nuelakotz gupidetsi; aitzitik, ukaldi garratzenez porroskatu nuzulakotz, kanpoz ala barnez min eta hersturak igorriz.

        Iguzkipean ez da deus ez nehor, bihotza altxa dezaketanik, zu baizen, nere Jainko Jauna, arimen arthatzalea. Zuk duzu zauritzen eta sendatzen, zuk ifernurat eremaiten eta handik gibelerat bidatzen, Zure erakaspenek naukate sailean; zure zigorrak argituko nu berak.

        6. Huna non nizan zure eskuetan, Aita maitea; zure zaharoaren ukaldier nago. Jo nere bizkarra eta nere lepo-hezurra, zure nahi sainduaren araberalat xuxent ditezen nere nahikunde makurrak.

        Hain ontsa dakizun bezala, haur khartsu eta umil bat egizu nitarik, zure nahi sainduaren bethetzerat dagokeena bethi, lehen keinurat. Nizan guzia, ditutan guziak zure eskuetan emaiten ditut, zuk zuzentzeko: zigorraz hemen joa izaitea hobe dut, bertze munduan baino.

        Guzien berri badakizu xeheki eta gizonaren bihotzak deus gorderik ez du zuretzat. Geroaren berri badakizu, gertatu aitzinetik eta nehoren beharrik ez duzu nork zer egiten duen jakiteko. Zuk badakizu bertutean aitzinatzeko zer dutan on: nahigabea zoin on dutan nere hutsetarikako herdoilaren garbitzeko. Egizu nitaz zure olderat; debalde ez utz nere arima bere bekatuen gatik, nehork baino hobeki ezagutzen daizkotzun bekatuen gatik.

        7. Egizu, Jauna, jakin behar dutana jakin dezatan, maite behar dutana maita, gehienik laket zaitzuna gorets, on zaitzuna kausi dezatan on, gaizki zaitzuna dezatan gaitzets. Ez nezazula utz nere gorputzeko begiek ikusiaren arabera jujatzerat, ez eta entzuten ditutan elhe arinen arabera mintzatzerat, bainan egizu gorputzeko zerak eta arimakoak elgarretarik zuzenki zeihar ditzatan nere iduripenean, eta guziz lehia nadin zure nahia nolako den ezagutzerat.

        8. Gizona maiz enganatzen, bere naturalezaren arabera jujatuz; ba mundutiarra, begiz ikusten dituenak baizik ez maitatuz.

        Gizon batek gehiago balin dukea, den baino handiago egiten duelakotz norbaitek? Gezurti batek gezurti bat du enganatzen, ezdeus batek ezdeus bat, itsu batek itsu bat, eri batek eri bat, gizon batek bertzea aho-betheka handiesten duenean; eta finkarik gabeko laudorioek ahalgetzen baizik ez dute, egiazki, emanak zaizkona. Ezen, san Frantses umilak ziona, nor zonbat ere baitaukazu zuk, Jauna, eta izaitez da hura hanbat, den gutienik ez gehiago.