HAMABORTZGARREN KAPITULUA

Debozione grazia ardietsten dela humiltasunez, eta bere buruari uko eginez.

        1. Behar duzu debozioneko grazia arduraki bilhatu, beroki eskatu, haren begira egon pazienziarekin eta fidanzarekin.

        Grazia behar duzu eskerrekin errezibitu, humiltasunarekin begiratu.

        Graziarekin batean hari behar duzu artha handirekin eta Jainkoa utzi behar duzu egitera noiz eta nola bisitatuko zaituen gainetik, bera datorren artean.

        Guzien gainetik humildu behar zare eta apaldu, noiz ere baitakusazu debozione guti duzula, edo bat ere eztuzula; bainan etzare sobera bihotz flakatu behar, ez eta neurri gabeki tristetu.

        Hainitzetan Jainkoak begi ideki batean emaiten du, denbora handiz ukatu zuena:

        Batzutan ere othoitzaren ondoan emaiten du othoitz hastean eman nahi etzuena.

        2. Grazia bethi berehala emaiten baliz, eta noiz nahi hel baledi, nekez hura iasan lezake gizonaren flakotasunak.

        Hargatik esperanza on, eta pazienzia humil batekin egon behar duzu debozioneko graziaren begira.

        Bizkitartean emazu falta zerorren, eta zure bekatuen gainean noiz ere grazia ezpaitzaitu emaiten, edo zergatik eztakizula edekiten baitzaitzu.

        Batzutan gauza aphurra da grazia trabatzen, eta gordetzen duena; erran behar bada aphurra dela, aitzitik erran behar ezpada handia dela zerk ere hain ontasun handia kentzen eta kanporatzen baitu.

        Baldin ordea zure ganik kentzen baduzu trabu hura, dela aphurra dela handia, eta osoki gelditzen bazare nausi, ardietsiko duzu zeren ere eske baitzinunde.

        3. Ezen noiz ere bihotz guziaz emanen baitzaizko Jainkoari, eta horrelakorik edo halakorik ezpaituzu bilhatuko zure plazeraren eta nahiaren arauera; bainan osoki iarriko baitzare haren baitan, berehala edirenen zare harekin bat eginik eta baketurik.

        Berdin eztuzu nihon ere halako gozorik eta plazerik aurkituko, nolakoa hartuko baituzu Jainkoaren borondatea plazer duen bezala konpli dadinian.

        Nork ere bada bihotz sinple batez bere desira goiti Jainkoagana alxatuko baitu, eta hutstuko baita nahiz de gauza kreatuaren alderako amudio eta higoindura desordenatuaz, hura xoil izanen da gai eta baso graziaren eta debozioneko dohainaren ardietsteko.

        Ezen gure jaunak emaiten du bere bendizinoa, non ere kausitzen baitu untzi hutsturik.

        Eta zenbatenaz zinkiago nihork eginen baiteraue behereko gauzei uko, eta bere baitan hiltzenago baita bere burua mesprezatuz, hanbatenaz lasterago heldu da grazia, usuago sartzen da, eta bihotza gorago alxatzen da librorik.

        4. Orduan ikusiko, frankia izanen du, miretsiko du bere baitan zabalduko zaio bihotza, zeren Jainkoaren eskua berekin duen, eta bera den guzia sekulakotz iarri den Jainkoaren eskuetan.

        Horra nola benedikatuko den bihotz guziaz Jainkoaren bilha dabillana, eta bere arima eztadukana ezdeusetako.

        Hunelako batek Sakramendu saindua hartzen duenean gai eta baso egiten da grazia berezi batez bat izaiteko Jainkoarekin, zeren ezpaitu konturik egiten bere oldezko debozioneaz eta konsolazioneaz, baina behatzen baitu Jainkoaren loriara eta ohorera debozione eta konsolazione guzien gainetik.