BERROGOI ETA HAMABIGARREN KAPITULUA

Gizonak eztuela uste behar merezi duela konsolazionerik gastigurik eta azoterik baizen.

        1. Jauna, eztut zure konsolazionerik ez eta zeruko bisitarik merezi; hargatik zuzenki enekin hari zare utzten nauzunean pobrerik eta desterraturik.

        Ezen itsasoak ur xort bezanbat nigar isur ahal baneza, enuke hala ere merezi konsola nezazun.

        Hargatik eztut merezi azoteaz eta gastiguaz bertzerik, zeren hainitzetan ofensatu baitzaitut, eta hainitz moldez eta oldez egin baitut bekatu; beraz kontuak eginik eta egiazko arrazoinak pisaturik eztut den konsolazionerik arinena merezi.

        Ordea zu, o Jainko bihotzbera eta urrikalsua, zure obretarik bat ere galtzera nahi eztuzuna, zure ontasunaren aberatstasunak erakustea gatik miserikordiaren beharra dutenen gainen, merezirik bat ere bere buruz eztutelarik, konsolatu nahi nauzu ni zure serbitzari hori nihork ezin egin nazakeien maneraz.

        Ezen zure konsolazioneak eztira gizonen elkarrekiko solhasak bezalakoak.

        2. Zer egin dut, Jauna, zuk niri zeruko konsolazionerik emaitekotz?

        Enaiz orhoit deus nik egin dudala, bainan bai bethi gaixtakeriara lixturtua eta oneratzera nagi izan naizela.

        Egia da eta ezin uka dezaket. Bertzela erran baneza, iar zindezke ene kontra, eta elizate ene alde minzo litekeienik.

        Zer merezi dut ene bekatuak gatik, Ifernuaz suak eta sekulako suaz bertzerik.

        Egia aitortzen dut den trufamendurik, laidorik eta mespreziorik handiena merezi dudala eta eztagotala zure serbitzari deboten kontutan sartzea.

        Eta hori damurekin enzuten dudalarik, badarik ere egiaren amorioz, nahi naiz neroni akusatu egin ditudan bekatuez, arren zure miserikordia errazkiago ardiets dezakedan.

        3. Zer erranen dut nik hobenduri eta ahalke guziez bethehorrek?

        Ahorik eztut hitzik erraiteko, hunen baizen bekatu egin dut, Jauna, bekatu egin dut: urrikal nakizula, barka diazadazu. Utz nazazu aphur bat ene dolorearen plainatzera, lur ilhunera, lur herioko beltzturaz estali hartara noan baino lehen.

        Zer nahi duzu geiago hobenduria eta bekatore esteiarra ganik, lekat bere bekatuak gatik bere bihotza urrikimenduz porroka dezan eta humil dadin baizen?

        Egiazko urrikimenduan, eta bihotzeko humiltasunean iaiotzen da barkazinoaren esperanza, konszienzia asaldatua sosegatzen da, grazia galdua bihurtzen da, gizona begiratzen da etorkizuneko iujearen koloraren kontra, eta elkarri ilkitzen zaizko musu saindu bat emaitera Jainkoa eta arima penitenta.

        4. Jauna, bekatuez urrikitze humilla da zure gogarako sakrifizioa, zure aitzinean usain hobeago emaiten duena inzensuaren keak baino.

        Bai eta urrikimendua da unguenta on hura nahi izan duzuna isur ledin zure oin sakratuetara; zeren bihotz damuz porrokatua eta humildua eztuzu egundaino arbuiatu.

        Han da ihes lekua etsaiaren begietarik: han xuxentzen eta garbitzen da, zer ere bertzenaz eta nondik nahi makurtu eta lizundu baitzen.