HOGOI ETA BATGARREN KAPITULUA

Pausatu behar dela Iainkoa baitan ontasun eta dohain guzien gainetik.

        1. Pausatuko duzu, ene arima, Iainkoa baitan guzien gainetik eta guzietan, ezen hura da sainduen sekulako pausua.

        Ene Iesus guziz eztia eta guziz maitea indazu grazia zure baitan pausatzeko kreatura guzien gainetik, osasun eta edertasun guzien gainetik, ohore eta loria guzien gainetik, bothere eta gradu guzien gainetik, iakintasun eta sotillezia guzien gainetik, aberatstasun eta ofizio guzien gainetik, fama eta laudorio guzien gainetik, eztitasun eta konsolazione guzien gainetik, esperanza eta agintza guzien gainetik, merita eta desir guzien gainetik, eman eta isur detzaketzun dohain eta present guzien gainetik, gizonaren bihotzak har eta froga detzaken alegrianza eta bozkariomendu guzien gainetik: hitz batez Angeru, Arkanjelu eta zeruko soldadutze guzien gainetik, ikusten diren eta eztiren, eta zu, ene Iainkoa, etzaren guzien gainetik.

        2. Zeren zu, ene Iainkoa Iauna, zu guziz ona zare guzien gainetik, zu xoilki gorena, zu xoilki botheretsua, zu xoilki askidunena, zu xoilki eztiena eta konsolagarriena, zu xoilki ederrena eta maitatzekoena, zu xoilki nobleena eta loriosena guzien gainetik.

        Zure baitan ontasun guziak batetan eta mukuruki dira, bethi izan eta izanen.

        Hargatik gutiegi da eta ez aski nihola ere zutaz lekora emaiten, zure izaiteaz erakusten, zure ontasunaz prometatzen derautazun guzia gutiegi da eta ez aski nihola ere, zu zeroni ikusten eta ene betherik gozatzen ezpazaitut.

        Zeren ene bihotzak ezin egiazki pausa dezake, eta ezin ase diteke pausatzen ezpadu zure baitan eta iragaiten ezpada dohain eta kreatura guzien gainera.

        3. Ene Iesus, ene espos guziz amolsua, maitatzaille guziz garbia, kreatura guzien Iauna, nork emanen derauzkit egiazko libertatearen hegalak zure gana hegaldatzeko, eta zure baitan pausatzeko?

        O noiz osoki libraturik emanen zait leku eta esku neure buruarekin iarteko eta ikusteko zein gozo eta ezti zaren ene Iainkoa Iauna?

        Noiz, o noiz, naizen guzia bilduko naiz zure baitara hala non eznadin orhoit neure buruaz zure ganako amorioz bertutez podorez: baina zu xoilki buruan zadutzadan guziek ezagutzen eztuten sentimendu eta manera batez?

        Orai uzu nago hatz beherapenez eta ene dohakabetasuna dolorez daramat.

        Zeren hainitz lazeria eta ondiko gertatzen dira nigarrezko haran hunetan, eta hainitzetan bihotza nahasten, tristatzen eta ilhuntzen derautate, maiz trabatzen naute eta errebelatzen, bereganatzen eta korapillatzen; hala non ezpaitut bide idekirik zure gana hurbiltzeko eta sainduei emaiten deraustetzun besarka estiez gozatzeko.

        Uki zaitzatela ene hats beherapenek eta lurrean den hainitz manerazko desterramenduak.

        4. O Iesus sekulako loriaren argia, arima sainduaren sosegua, zure aitzinean ahoa dagot hitzik gabe, eta ene ixil egona minzo zaitzu.

        Noiz arteraino berantzen du ene Iaunak etortzera, etorri gabe?

        Datorla bere serbitzari gaiz horren gana eta alegera nazala.

        Heda bezala eskua eta athera nazala ni ondikozko hori herstura guzietarik.

        Zato, zato: zeren zu gabe eztut izanen ez egun ez oren alegerarik, zu zare ene alegrianza, eta zu gabe hutsik dago ene bihotzeko mahaina.

        Ondikozkoa naiz eta nolazpait presondegian amarratua burdinez kargaturik, zuk zure presenziaren argiaz pitz nazazun, libertatean ezar nazazun, eta zure begitarte amolsua erakus diazadazun artean.

        5. Bertzeak bilha bezate zutaz bertzerik nahi duten bezanbat: niri bizkitartean etzait deus ere on edo eder, eta ez izanen ere, zu baizen, o ene Iainkoa, ene esperanza ene sekulako salbamendua.

        Enaiz ixilduko, enaiz geldituko zure othoitztetik, zure grazia bihur dakidan eta berrenean minza zakizkidan artean, eta erran diazadazun:

        Huna ni hemen, huna ni zure gana, zuren deitu bainauzu: zure nigarrek, zure arimaren desirek zure humiltasunak eta bihotzeko urrikimenduak beheiti ekarri naute zure gana.

        Orduan erranen dut: Iauna, deitu zaitut, eta desideratu dut zutaz gozatze prestik nagoela zure gatik gauza guzien arbuiatzera; zeren zuk lehenik atzartu bainauzu zure bilhatzera.

        Zarela bada benedikatua, Iauna, halako ontasuna erakusi eta egin baitiozu zure serbitzariari zure beregaineko miserikordiaren arauera.

        6. Zer geiago derrake zure serbitzariak zer daidike zure aitzinean handiro humiltzeaz bertzerik, bethi orhoitzen dela bere gaixtarasunaz eta deus guti izanaz.

        Ezen ezta zure parerik kiderik zeruko eta lurreko miragarri guzietan.

        Zure obrak xoil dire onak eta konpliak, egiak dire zure iujeamenduak, eta zure zuhurziaz gobernatzen dire gauza guziak.

        Zuri beraz laudorio eta loria, o aitaren zuhurzia: ene ahoak, ene arimak eta gauza kreatu guziak lauda eta benedika zaitzatela sekulakotz. Biz-hala.