BERROGOI ETA BEDERATZIGARREN KAPITULUA

Sekulako biziaren desiraz, eta zein handi diren haren gatik guduan hari direnei agindurikako ontasunak.

        1. Semea, noiz ere sentitzen baituzu sekulako doatsutasunaren zure baitara gainetik isurtzen dela, eta gorputzeko herstegitik ilkiteko guthizia baituzu ene argia eta loria aitzin ondoko itzala gabe ikus dezakezuntzat:

zabal ezazu bihotza eta har ezazu inspirazione saindu hura afezione oso batez.

        Emoitzu gaineko ontasunari ahalik esker handienak, zeren horrela zurekin hari den, begitartetsuki bisitatzen zaituen, beroki atzartzen, botheretsuki alxatzen, beldurrez zure pisuz lurreko gauzetara eror zaitezin.

        Ezen inspirazione saindu hura etzaitzu heldu zure burutik, asmutik edo enseiutik, baina xoilki gaineko graziatik eta Jainkoak egiten derautzun begitartetik, bertutetan aitzina zaitezin, humiltasun handiagoan iar zaitezin, etorkizuneko guduetara prepara zaitezin, niri zure bihotz osoz itxeki diazadazun, eta ene serbitzatzera borondate bero batez enseia zaitezin gatik.

        2. Semea, hainitzetan suak erretzen du baina karra eztoa goti kea gabe.

        Halaber batzuen desirak zeruko gauzetara eramaiten dira, eta guziarekin ere eztira libratuak haragizko pasionearen tentamendutik.

        Hargatik Jainkoari hain beroki eske dagozkan hura bera eztute hutsik eta garbiki egiten haren ohoretan.

        Halakoa da hainitzetan zure desira, zeinagatik erran baituzu hanbat kexatuko nenduzula.

        Ezen ezta garbia eta konplia, nihork bere beharrez egiten duen serbitzua.

        3. Eska zaite ez zuri atsegin eta probetxu ekartzen derautzuna, baina niri plazer eta ohore egiten derautana: zeren zuzenki iujeatzen baduzu, iarraiki behar zaizko ene ordenanzari, eta hartaz kontu geiago egin behar duzu zure desirez eta desiratuez baino.

        Ezagutzen dut zure desira, eta zure hatsbeherapen uzuak enzun tut.

        Nahi zenduke iadanik Jainkoaren umeen loriako libertatean bazinunde: iadanik sekulako palazioak eta zeruko herri bozkarioz betheak alegeratzen zaitu, ordea oren hura ezta oraino etorri: bertze denbora da oraino, erran nahi da, gerla denbora, trabaillatzeko, eskuei eragiteko eta frogatzeko denbora da.

        Baduzu desira guzien gaineko ontasunaz betheki gozatzeko, bainan hura ezin orai ardiets dezakezu.

        Ni naiz ontasun hura, dio Jaunak, iguriki diazadazu Jainkoaren erresumak datorren artean.

        4. Frogatu behar zare oraino lurrean eta hainitz gauzatan erabilli.

        Batzutan izanen duzu konsolazione, baina satiamendu osorik etzaitzu emanen.

        Indarsta zaite beraz eta bortitz naturalezak nahi eztituen gauzen egitera eta pairatzera ere.

        Jauntsi behar duzu gizon berria bat, eta bertan batetara ganbiatu aldatu behar zare.

        Hainitzetan egin behar duzu nahi eztuzuna, eta nahi duzuna utzi.

        Bertzeek plazer dutena aitzinatuko da, eta zuk plazer duzuna gibelatuko.

        Bertzeen erranak enzunen dira, zuk erraiten duzunak ezta konturik izanen.

        Eskatuko dire bertzeak, eta emanen zaie, zu eskatuko zare, eta eztuzu deus ardietsiko.

        5. Bertzeak izanen dira handi gizonen ahotan, eta zutaz ezta hitzik erranen.

        Bertzei hainitz enplegu eta egiteko fidatu zaie, eta zu etzare deusetara gai idurituko.

        Hargatik batzutan naturaleza tristatuko da eta hainitz eginen duzu hitzik erran gabe pairatzen baduzu.

        Jainkoaren serbitzari fidela frogatzen ohi da gauza hautan eta hauk bezalakoetan, ikustea gatik nola egin diozokeon bere buruari uko, eta nola bere borondatea hauts dezaken.

        Nekez aurkituko da gauzarik zertan hanbat premia duzun zure buruari hiltzeko, nola baita zure nahiaren kontrako gauzak ikustea eta pairatzea: beregainki ordea mana zaitezinean arrazoin gabeko eta probetxu gutiagoko iduritzen zaitzun gauzarik egitera.

        Eta zeren bertzeren eskuaren azpian iarriz geroztik ezin ausart baitzaitezke zure Nausiari buru egitera, hargatik iduri dagotzu gogor dela bertzeren borondateari iarraikitzea zure buruko sentimendua utzirik.

        6. Ordea, maitea, gogoan idukazu hain bertze neke trabailluren fruitua, orhoit zaite laster ioaiten direla eta hekinsaria neurrigabekoa dela, eta ezterautzute garririk emanen, aitzitik konsolazione handi bat atherako duzu zure pairutik.

        Ezen orai hemen gogo onez utzten duzun borondate aphur hura gatik, zeruan izanen duzu zure borondatea sekulakotz konpliturik.

        Han edirenen duzu nahi duzun eta desira dezakezun guzia. Han izanen duzu eskuetan nahiz diren ontasunen frankia, galtzeko beldurrik gabe.

        Han zure borondateak, enearekin bat eginik, eztu desiratuko kanpoko gauzarik ez eta deus ere beretzat berezirik.

        Han ezta nihor zure kontra iarriko, nihor zutaz arrankuratuko, nihork etzaitu trabatuko, nihork ezterautzu bidea hersiko: baina desiratuko ditutzun guziak batetan izanen tutzu begien aitzinean eta eskuetan, eta zure gogoa aseko dute eta gaineraino betheko.

        Han ohore emanen derautzut pairatu dukezun laidoa gatik, laudoriozko mantua hartu duzun tristura gatik, eta sekulako kadira ene erresuman, zeren hemen azken lekuan iarri zaren.

        Han ageriko da obedienziaren fruitua, boztuko da penitenziaren trabaillua, eta loriozki koroatuko da azpikotasun humilla.

        7. Orai beraz iar zaite humilki guzien meneko, eta eztuzula axolarik nork hori erran edo manatu duen.

        Baina Nausiak, edo zu baino gazteagoak edo zure adinekoak zerbait nahi badu zure ganik edo manatzen bazaitu, duzun artha handia den guzia onera hartzeaz, eta egizu zure ahala hark nahiaren borondate garbi batez konplitzeko.

        Bilha beza batak gauza bat, bertzeak bertzea, loria bedi bata hunetan, bertzea hortan, lauda bedi millatan eta millatan, zuk har ezazu atsegin ez batean, ez bertzean, baina xoilki zure buruaren mesprezioan, ene borondatean eta ohorean.

        Desiratzeko duzun guzia da, dela bizian, dela hillean, bethi zure baitan Jainkoari loria eman dakion.