HAMARGARREN KAPITULUA

Eztela errazki gibelatu behar errezibitzetik.

Iesus maitearen hitzak

        1. Maiz eta laster bihurtu behar zare graziaren eta jainkozko miserikordiaren ithurburura, ontasun eta bihotz berotasun guziko ithurrira, zure pasione eta bizio guzietarik senda ahal zaitezken, eta deabruaren tentazione eta enganio guzien kontra bortitzago eta erneago egin zaitezin gatik.

        Etsaia, iakinik probetxu eta erremedio guziz handia dagoela sakramendu sainduan, manera eta okasione ahal guziz enseiatzen da fidelen eta jainkotiarren gibelatzera eta trabatzera haren errezibitzetik.

        2. Ezen batzuk iarten direnean bere bihotzaren preparatzen komunione sakratuaren hartzera, orduan Satanen akometamendu gaitzenak pairatzen tuzte.

        Espiritu gaixto hura (Ioben liburuan datzan bezala) sartzen da Jainkoaren umeen artean, hekin nahasteko bere gaixtakeria usatuaz.

        Hek egiten tu beldurtiegi eta dudatsu, hekin afekzione saindua gutitu, edo duten zinetstea gal arazi nahi bere gerlatiaz; ea aldiz edo moldez osoki utziko dutenz komunione saindua, edo ea epeldurik hurbilduko zaizkonz.

        Ordea eztu nihork ansiarik behar haren artezia edo gogoetagarri guziez, zenbat ere itsusiak eta higointzekoak baitire: aitzitik burutara bihurtu eta aurtiki behar zaizko pitsten dituen fuinerakeriak.

        Dohakabe hura mesprezatzekoa da eta trufatzekoa: alxatzen dituen bueltak eta eragintzak gatik ezta nihoiz ere gelditu behar gure Iesus maitearen gorputz preziosaren hartzetik.

        3. Hainitzetan ere debozionerik izaiteko artha soberak, eta grina dudagarri iakin batek nola konfesatu behar den trabu emaiten dute.

        Egizu zuhurren konseilluaren arabera, eta egoitzazu dudakeria eta narrio guzia, zeren Iainkoaren grazia trabatzen du, eta bihotzeko debozionea ithotzen.

        Etzaitezila gibela komunione sakratutik edozein tribulamendu, edo atsekabe aphurgatik: aitzitik zoaz ahalik lasterrena konfesatzera, eta bertzei barka diezezu gogotik.

        Baina zuk nihor ofensatu baduzu, eska zaite humilki barkazino, eta Iainkoak ere gogotik barkatuko derautzu.

        4. Zer probetxu duzu berant konfesatzeaz, eta komunione sainduaren gibelatzeaz?

        Garbi zaite lehen bai lehen, laster etxa zazu pozoina, lehia zaite erremedioaren hartzera, eta hobeki kausituko zare, denbora handiz luza bazeneza baino.

        Egun gelditzen bazare aitzakia baten gatik, bihar naski estakuru handiago bat etorriko zaitzu, eta horrela egonez luzaro traba zindezke errezibitzetik, eta hartara gutiago gai egin zindezke.

        Ahalik lasterrena iraitzazu presenteko pisutasuna eta nagitasuna; berdin ezta probetxurik luzeki egoitzeaz narriotan eta garritan, eta egunorozko paxeluak gatik Iainkoaren misterioetarik apartatzeaz.

        Aitzitik hainitz luzatzeak errezibitu gabe kalte handia egiten du, zeren loakartasun pisu bat ekartzen ohi baitu.

        Ah dolorea! Epel eta largo batzuk konfesatzeko, luzamenduak gogotik hartzen tuzte, eta nahi dute komunione saindua gerotik gerora gibelatu, beldurrez obliga ditezin bere buruen hobeki begiratzera.

        5. He! zein karitate aphurra eta debozione erbala duten hain errazki komunione sakratua utzten dutenek!

        Zein doatsu eta Jainkoaren gogarako estimatzen den, nor ere hala bizi baita, eta halako garbitasunean bere konszienzia baitaduka, non prestik bailegoke egun oroz errezibitzera, eta gogotik ere errezibi bailezake, zilhegi baliz, eta ahal baleidi, nihork deusik kontra erraiten ezluela.

        Batzutan nihor gelditzen bada errezibitzetik humiltasunaz, edo zenbait legezko traburen gatik, hura da laudatzekoa Sakramenduari ekartzen dioen ohoriaz.

        Ordea nagitasuna sartzen bazaio, berak atzartu behar du bere bihotza, bere baitan dena eginez, eta Jainkoa helduko zaio haren desirari dadukan borondate ona gatik, zeintara beregainki behatzen baitu.

        6. Baina noiz ere beharrez trabatua baita, bethi iduki beza gogo ona eta intenzione saindua errezibitzeko, eta horrela eginik ezta sakramenduaren fruituaz gabetuko.

        Ezen nahiz den arima debota egun eta oren guziez hurbil diteke bere Salbatzaillearen espiritualki hartzera probetxurekin, eta nihork trabatu paxelatu gaberik.

        Guziarekin ere egun iakinetan eta manatuetan bere jaunaren gorputz maitea behar da bihotzeko erreberenzia batekin sakramenduan errezebitu, eta geiago behatu behar du Jainkoaren laudoriora eta ohorera bere konsolazionera baino.

        Zeren arima debotak espiritualki errezibitzen du, eta ikusten ezten maneraz othuruntzatzen da, sakramendu sainduaz, noiz ere bere Salbatzaillearen Inkarnazioneko misterioa eta Pasionea gogoan baitarabilla debozionerekin, eta haren amudioan irazekitzen baita.

        7. Nor ere ezpaita preparatzen Besta etorri denean, edo kostumak ertxatzen duenean baizen, hura geienean preparatu gabe izanen da.

        Doatsua, nork ere Jainkoari bere burua sakrifizio osotzat ekartzen baitio, meza erraiten, edo errezibitzen duen ordu guzietan.

        Etzarela luze edo kexuegi meza erraiten duzunean, baina zarraizko bizi zarenekikoek dadukaten ohiko antze onari.

        Eztitutzu bertzeak unhatu edo kexatu behar: aitzitik iarraiki behar zaizko bide arunteari, aitzinekoak ordenatu duten bezala, eta lehen behatu behar diozu bertzeen probetxuari, ezen ez zure debozioneari eta gogoari.