www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesu-Kristoren imitazionea
Mixel Xurio
1720

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Jesu-Christoren imitacionea, Michel Chourio (faksimilea). Hordago, 1978

 

 

aurrekoa hurrengoa

XIV. KAPITULUA

 

Arima saindu batzuk komuniatzeko duten gutiziaz.

 

ARIMAK

        1. O ene Jainkoa, zeiñ handiak, zeiñ hanitzak diren zure beldur direnentzat gordeak daoskatzun ontasunak, eta eztitasunak!

        Orhoitzen naizenean zenbat kharrekiñ, eta debozionerekiñ arima on batzuek hurbiltzen diren zure sakramendurat, gorritzen naiz ahalkez ikhustea zenbat epheltasunekiñ, eta antsikabetasunekiñ ni hurbiltzen naizen mahaiñ saindu hartarat.

        Ahalkatzen naiz zeren agor, eta gostu gabe gelditzen naizen; zeren eztudan barnea samurtua, eta sustatua zure aitziñean; zeren eztudan sentitzen komunionearentzat hanbat amudio, eta khar nola bertze hañitzek, zeiñak eziñ baitzaozken nigarrak isuri gabe bere desiren, eta berotasunaren podorez.

        Bere kharrak idek arazten zioten bere bihotzeko, eta gorphutzeko ahoa zure errezibitzeko urbizien ithurria bezala, eta zure aragia ianik bere gosearen sasiatzeko.

        Hargatik hurbiltzen ziren zure mahaiñerat bozkario handi batekiñ, eta apetitu, hirritz, eta gosete espiritual batekiñ.

 

        2. Oi ala hekien fedea beroa baitzen, eta bizia ala hark ungi frogatzen baitu errealki present zarela sakramendu hortan!

        Arima hek ezagutu dute egiazki Iauna ogiaren haustean, eta erakuxten dute Emausko diszipuluek bezala Jesus hekiekiñ dabillhala; hekien bihotzak haren amudioz haiñ sustatuak direnaz geroztik.

        Helaz, ala urrun bainaiz ni haiñ debozione samurretik, eta haiñ amudio khartsutik!

        Jesus ona, eta eztia, othoi nauzun urrikari pobre lazeriatu bat naiz zure aitziñean.

        Indazu othoi zure amudiotik zenbait indar bederen komunione sainduan ene fedea handi dadintzat gerotik gerorat gehiago, ene esparantza borthitz dadintzat, eta ene bihotza behiñ zure amudioz sustatua zeruko manna hor dastatu ondoan behiñ ere ephel eztadintzat.

 

        3. Zure miserikordiak, Iauna, eman diezaket errexki hanbat desiratzen dudan grazia hori, zeiña baita eneganat ethortzen zarenean isurtzea ene bihotzerat sazko, eta kharrezko; amudiozko eta eztitasuneko espiritu hura.

        Ezen arima berezi hekien afekzione, eta desira khartsuak sentitzen eztitudan arren, ematen darotazu bederen afekzione bero hekien gutizia.

        Desiratzen dut handizki, eta othoitzten zaitut partale egiñ nazazun haiñ beroki maite zaituzten arimen merezimendutan bai eta oraiño hekien lorian.

 

aurrekoa hurrengoa