II. KAPITULUA

Arimak Jainkoari galde egiten dio arren minza dakion bihotzerat.

        1. Minza zaite iauna ezen zure zerbitzariak adituko zaitu, ni naiz zure zerbitzaria indazu argia ezagut dezadan zer manatzen darotazun.

        Susta zazu ene bihotza eta gai egizu zure ahoko hitzen entzuteko, eta isur beitez hitz saindu hek ihintza bezala ene bihotzera.

        Lehenago israeldarrek erraten zioten Moiseri: minza zakizkigu zu zerorri, eta adituko zaitugu; baiñan ez bekigu Jainkoa minza, hill ez gaitezentzat.

        Eztarotzut nik hori galdegiten, o ene Jainkoa; aitzitik atrebitzen naiz humiltasunekiñ, eta debiozionerekiñ zuri erraterat Samuel profetak bezala: minza zaite iauna ezen zure zerbitzariak entzuten zaitu.

        Ez bekit mintza Moise, ez bertze profetarik, baiñan zu minza zakizkit, o ene iauna eta ene Jainkoa: zu zeiñak inspiratzen, eta argitzen baititutzu profetak; ezen zuk bakharrik hek gabe perfeki argi nazazuke, eta hek zu gabe eziñ dagikete deus.

        2. Egia da, hitzak adiaraz detzakete; baiñan ezin eman dezakete, espiritua eta grazia.

        Ungi minzo dire: ordean zu gabe bihotza eziñ uki dezakete.

        Hek ematen dute letraren axala; baiñan zuk agertzen duzu eta adiarazten sensua.

        Hek predikatzen tuzte misterioak, baiñan hekin ezagutza zuk ematen duzu.

        Hek adiarazten darozkigute zure manuak; baiñan eziñ konpli detzakegu zure lagunza gabe.

        Hek irakasten darokute bidea: ordean zuk ematen han ibiltzeko indarra.

        Hek ematen tuzte kanpoko argiak; baiñan zuk argitzen tutzu barnetik gure espirituak, eta bihotzak.

        Hek kanpotik ihinstatzen dute arbola; ordean zuk erakhartzen diotzotzu fruituak.

        Fiñean bere bozaren oihua adiarazten dute, baiñan zuk idekitzen bihotzeko beharriak.

        3. Ez bekit beraz niri Moise mintza; baiñan zu minza zakizkit, ene Jainkoa, zeiña baitzare egia eternala.

        Hill ez nadintzat, eta agor, eta fruitu gabe egon ez nadintzat; ezen hori gerthatuko zait kanpotik xoillki banaiz abisatua; eta ez barnetik ukitua eta sustatua.

        Beldurrez zure iuiamenduan kondemna nadiñ zeren enzun dudan zure hitza, eta ez begiratu; ezagutu, eta ez maitatu; sinhetsi, eta ez konplitu. Mintza zaite beraz, iauna ezen zure zerbitzariak aditzen zaitu, eta zuk ditutzu hizitze eternalaren hitzak.

        Mintza zakizkit ene arimaren konsolazionekotz; mintza zakizkit ene biziaren onera ganbiatzekotz: fiñean mintza zakizkit zure izen sainduaren ohore loria, eta laudorio eternalekotz.