I. KAPITULUA

Sarthu behar dugula gure barrenean, eta konbersatu Jesu-Kristorekin.

        1. Jainkoaren erresuma zuen baitan da, dio Salbatzailleak, konberti zaite

Jainkoaganat zure bihotz guziaz, eta utzazu mundu dohakabe hau, eta zure arimak kausituko du egiazko sosegua.

        Usa zaite kanpoko gauza guzien arbuiatzen, eta maiz zure barrenean sartzen, eta sentituko duzu Jainkoaren erresuma zureganat ethortzen. Ezen Jainkoaren erresuma ezta bertzerik lekhat Espiritu Sainduak bihotzera dakharken bakea eta bozkarioa, zeiñaz gaixtoak ez baitire gozatzen.

        Jesu-Kristo ethorriko da zureganat, eta dastaraziko darozkitzu bere konsolazioneak, hari dagokan egoitza bat preparatzen badiozu.

        Hark maite duen loria eta edertasun guzia ariman dago, han egotea du lakhet.

        Gizon barrenkoiak izaten du harenganik bisita husuak, instrukzione samurrak, konsolazione eztiak, bake handi bat, eta komunikazione batzuk guziz miragarriak.

        2. Ea beraz arima leiala aphain diozozu zure bihotza espos dibino hari; han bere

egoitza egiñ dezantzat. Ezen berak erran du: Ni maite nauenak ene hitzak beiratuko ditu ethorriko gare harenganat, eta egiñen dugu haren baitan gure egoitza. Idek diozozu beraz zure bihotza Jesu-Kristori, eta herts bertze guziei.

        Hura baduzu aberatz zare, eta hura bakharrik asko duzu, hark berak konplituko ditu zure behar guziak; hura izanen da zure habea eta adiskidea, eta etzare izanen gizonen laguntzaren galdegiteko beharrean. Ezen gizonak laster ganbiatzen dire, eta eskasten berehala; baiñan Jesu-Kristo bethikoz dago, eta haren adiskidetasunak irauten du mende guzietan.

        3. Guti behar duzu pausatu gizon flako eta hilkor baten gaiñean, nahi bezaiñ progotxosa edo maitea zuretzat izan arren eta etzaitzu halaber sobera gaitzitu behar, haren inkonstanzia, edo herra zure aldera jiaratzen dire haizea bezala, egun zure alde direnak, bihar zure kontra izanen dire, eta berriz egun etsai ditutzunak bihar zure fagore altxatuko dire.

        Ez beraz eman zure esparantza bertzetan, baizen Jainkoa baitan; den hura bakharrik zure beldurtasun, eta amudio guzieñ xedea. Hark ihardetsiko du zuretzat, eta gauza guzietarik probetxu atheraraziko darotzu.

        Ezta hemen zuretzat iraupenezko egoitzarik, norat nahi zoazen arrotz eta bideante izanen zare, eta eztuzu egiazko sosegurik kausituko non etzaren Jesu-Kristorekin osoki iuntatzen.

        4. Zer ikhusten duzu mundu huntan trikaraz zaitzakenik, eztenaz geroztik hemen zuk pausatu behar duzun lekhua? Zeruan behar duzu egiñ zure egoitza hala lurreko gauza guziei eztiozute beiratu behar iragaitzaz baizen.

        Gauza hek iragaten dire eta zu ere bai hekiekiñ, begirautzu hei lot etzakizkoten beldurrez har zaitzaten eta gal bethikotz.

        Itx ezazu zure espiritua Jainkoaganat altxatua, eta ofrenda diotzokotzu bethiere zure othoitzak Jesu-Kristori. Kontenplazione gora batera eziñ hel bazaitezke, pausa zaite Jesu-Kristoren pasionean, eta duzun lakhet haren zauri sakratuetan egotea. Ezen iheslekhu sakratu hartara debozione handirekiñ goaten bazare, kausituko duzu deskansu handi bat zure atsekabe guzietan, kontu guti egiñen duzu gizonen arbuioez eta kalomniez.

        5. Jesu-Kristo bera gizonetarik mesprezatua izatu da, behar suerte guziez inguratua, bere ahaide eta adiskideez abandonatua, laidoen eta doloreen erdian. Jesusek nahi izatu du izan penatua eta arbuiatua, gero atrebituko zare nihortaz errenkuratzera? Jesusek izatu ditu etsaiak eta gaizki errailleak, eta zuk eztuzu nahi kausitu adiskiderik eta ungi erraillerik baizen? Nola Jainkoak khoroatuko du zure pazienzia, ez baduzu nahi gertha dakikun atsekaberik? Eta ez baduzu deus sofritu nahi, nola izanen zare Jesu-Kristoren adiskide? Sofri zazu Jesusekin eta Jesusgatik, nahi baduzu Jesusekin erregiñatu.

        6. Oi behiñ sar ahal bazintez Jesusen galtzarrean, eta aphur bat senti baziñeza

haren amudioaren kharra eta gozotasuna; etzintezke kasu hari zure amudio propioaren gogara edo desgogara litezken gauzez, boskariorekiñ har ziñetzake egiten gaizkitzun afrontuak, ezen Jesusen amudioak ekhartzen gaitu gure buruaren mesprezatzerat.

        Jesus eta haren egia ziñ-ziñez maite duena, eta afekzione desordenatuetarik libraturik barreneko bizitzeaz bizi dena ematen zaio osoki Jainkoari, eta altxatzen da espirituz bere buruaz gorago, sosegu ezti batez gozatzeko bere maitearen posesionea.

        7. Nork ere gauzez iuiatzen baitu ez iendeen ustearen, ede erranaren arabera, baiñan gauzak berenez direnaren arabera, haiña da zuhurra; ez gizonenganik heldu den zuhurtziaz, baiñan Jainkoaganik heldu denaz. Barreneko bizitzeaz bizitzen dakienak eta kanpoko gauzetan gelditzen eztenak, eztu muga edo lekhu suerte baten hartzeko beharrik bere debozionearen bizteko.

        Gizon barrenkoia laster bereganat biltzen da, zeren ez baita behiñ-ere osoki kanporat airatzen: kanpoko lanek, eta ardurazko egitekoek eztute trabatzen, ez barraiatzen; baiñan alogatzen da egitekoekiñ, gerthatzen direnaren arabera. Bere baitan ungi disposatua denak, kontu guti egiten du munduan kondemnatzen edo laudatzen diren gauzez. Zenbatenaz gizonak hartzen baitu kanpotik egiteko gehiago, hanbatenaz gehiago barraiatzen da bere barrenean.

        8. Bihotza xuxena bazindu, eta garbia gauza guziez, egiñ ziñezake probetxu eta berthutean aitziñamendu. Milla gauzek khexatzen zaituzte, eta altaratzen zeren ez baitzare oraiño zure baitan osoki hilla, eta munduko gauzetarik apartatua. Deusek eztu hala nothatzen eta trabatzen gizonaren bihotza, nola kreaturen arnudio lohiak munduko konsolazioneak hastantzen bazintu zureganik, zeruko gauza kontenpla ziñetzake, eta senti ziñetzake hango bozkarioak.