VIII. KAPITULUA

Jesu-Kristori osoki eman behar gaizkola, hark bere burua guretzat eman duen bezala.

JESU-KRISTOK

        1. Nola nik ene nahiz ofrendatu baitiot neure burua ene aitari zure bekhatuentzat gurutzean, eskuak hedaturik eta gorphutza billhuzirik; eta ez baita deus ene baitan gelditu gizonak Jainkoarekiñ baketzeko, eta errekonziliatzeko sakrifikatu eztudanik.

        Hala egun guziez meza entzutean behar zaizkit ofrendatu osoki ofrenda garbi, eta saindu bat bezala zure amudio guziaz, zure indar guziez, eta zure bihotzeko hedadura guziaz.

        Zer nahi dut gehiago zureganik, baizen zaren guzia niri eman zakizkidan?

        Zuk zure burua eman gabe ematen darotazun guzia, eztut deus estimatzen, ezen ez nabilla zure gauzen, eta emaitzen billha; baiñan zure.

        2. Ezen nola zuk gauza guziak ere ez baitzintuzke asko ni gabe; hala niri ere etzait zurerik deus on zu gabe.

        Ofrenda zakizkit beraz, eta eman zakizkit osoki, eta errezibituko dut atsegiñekiñ zure ofrenda.

        Nik ofrendatu diot osoki neure burua ene aitari zurezat; zure ianaritzat egiñ dut ene gorphutza, eta ene odola: ni guzia zuretzat, eta zu guzia enetzat izateko.

        Baiñan zuk zure burutik gelditzen baduzu. Zerbait eman gabe, balin baduzu oraiño zuretzat zenbait amarradura, eta ez baduzu zure burua osoki, eta gogotik ene nahirat largatzen, zure ofrenda ez liteke osoa, ez perfeta gure arteko batasuna.

        Nahi baduzu beraz ardietsi egiazko libertatea eta grazia, behar duzu gauza guziak, baiño lehenago zure burua gogo onez ofrendatu, eta Jainkoaganat alde baterat largatu.

        Ezen guziak badire presuna argituak, egiazko espiritualak, eta bere pasioneen nausi direnak hori heldu da zeren gutiak baitire bere buruei osoki ukho egiten dakitenak.

        Bethi egia izanen da nik erran dudana, Nork ez baitiote ukho egiten dituen guziei eziñ daiteke ene diszipulu.

        Beraz nahi baduzu izan ene diszipulu, egidazu sakrifizio bat zure buruaz, eta zure afekzione guziez.