XII. KAPITULUA

Artha handirekiñ behar dugula preparata komunione saindurat.

JESU-KRISTOK

        1. Ni naiz garbitasunaren maitatzaillea, eta arimen saindutzaillea.

        Bihotz garbi baten billha nabillha, hartaz egiteko ene pausa lekhua.

        Prepara diezadazu sala bandi bat, ungi mublatua, han ianen dut ene dizipuluekiñ bazkoko bildotxa.

        Nahi baduzu ethor nadiñ zureganat, eta gurekiñ egon nadiñ, garbi zaite lemami zaharretik, eta xahu zazu zure bihotzeko egoitza, khen zatzu handik munduaren khutsu guziak, eta bizioen habarrotsak, egon zaite zure bakhartasunean karraioa hegaztegian bakharrik dagoen bezala, eta erabill zatzu zure espirituan bihotz miñekiñ zure biziko errebelamendu guziak.

        Ezen adiskide samur batek bethi ere lekhurik hoberena, eta ederrena aphaintzen du bere maitearentzat, zeren hortan erakuxten baitu zeiñ maite duen harenganat heldu dena.

        2. Iakiñ behar duzu halere zer nahi den egiñ zazun eziñ aski ungi prepara zaitezkela ene errezibitzerat; ez eta deus bertzerik gogoan izan gabe urthe batez zure artha guziak hortan ematen baizintu ere.

        Graziaz eta miserikordiaz uzten zaitut ene mahaiñerat, gizon aberatz batek bere mahaiñerat, gonbidatzen balu bezala pobre eskaille bat, zeiñak eziñ bere ezagutza erakutx bailiozake bere miseriaren aithorrez, eta bere esker xoillez baizen.

        Egizu zure baitan dagoen guzia, eta egizu arthoski, ez usantzaz, edo eziñ bertzez.

        Errezibi zazu errespetu handi batekiñ, eta beldurtasun amudiozko batekiñ zure Iaunaren eta Jainkoaren gorphutza, zeiñak maite baitzaitu, eta nahi baitu zureganat ethorri.

        Nik deitzen zaitut ene mahaiñerat, nik nahi dut ethor zaitezen, nik konplituko dut zuk eskas duzuna, zu zato, eta errezibi nazazu.

        3. Debozionezko sentimendu samurrak ematen darozkitzudanean eskerrak emotzu Jainkoari, zeiñak egiten baitarotzu grazia bat, eta miserikordia bat merezi eztuzuna.

        Kontrarat zure burua sentitzen baduzu agortasunean, egizu othoitz, plaiñu, nigar, io zazu athea, etzaitezela unha, iraun zazu grazia salbagarri haren papur bat, edo ihintz bat merezi dezakezun arteraiño.

        Zuk ene beharra duzu, nik eztut zure beharrik.

        Zu etzare eneganat heldu ene santifikatzeko, baiñan ni heldu naiz zureganat zure hobetzeko, eta saindutzeko.

        Eneganat heldu zare saindutzerat enekiñ bat egiñik grazia berrien errezibitzerat, eta gerotik gerorat perfetago egiterat.

        Etzazula har antsikabeki; haiñ grazia handia, zure bihotza arthoski prepara zazu, han sararazteko zure maitea.

        4. Orduan ezta asko gure debozionearen bixtea, eta gure arimen preparatzea komuniatu baino lehen; komuniatu ondoan ere artha behar duzu debozionezko sentimendu hetan irauteko.

        Ezea sakramenduan errezibitu dugun graziaren ez galtzeko hanbat artha behar da nola haren errezibitzerat preparatzeko; eta artha hura bera moian bat da grazia berrien ardietseko.

        Kontrarat bere Jainkoa errezibitu ondoan kanpoko konsolazionetarat barraiatzen denak galtzen du disposizionea, eta gaitasuna haren errezibitzeko.

        Ebak orduan solas alferrak, zoaz aparterat, goza zaite pausuan zure Jainkoaz.

        Ezen egiazki zurekiñ duzu, eta mundu guziak ere eziñ idek dietzakezu.

        Niri eman behar zaizkit zaren guzia, ene baitan behar duzu bizi, zure baitan baiño hobeki; ene baitan behar duzu hemendik harat gauza guziez pausatu deusen ere griñarik gabe.