26. IRAKURTZA

Doa Jesus Jesemaniko hortura.
Iru bider oraziño egiten dau.
Bere tristeza, larritasun, ta agonia.

BATERA San Mateok cap. 26. v. 36-46.
San Markosek. cap. 14. v. 32-42.
San Lukasek cap. 22. v. 39-46.
San Juanek cap. 18. v. 1-2.

        Jesusek gauzok esan zituanean, urten eban bere dizipuluakaz Zedrongo ibaiaren beste aldera.

        Urten eban, ta joan zan oi eban legez oliboen mendira. Ta bere dizipuluak bere jarraitu eutsen.

        Orduan joan zan Jesus eurakaz Jesemani eritxon hortu batera.

        Hortu bat egoan lekuan sartu zirian bera, ta bere dizipuluak.

        Eta Judas entregauko ebanak bere bekian a lekua: zerren askotan joaten zan ara Jesus bere dizipuluakaz.

        Eta esan eutsen bere dizipuluai: jarri zaiteze emen, ara noian bitartean, ta nik oraziño egin artean. Oraziño egizue, tentaziñoan jausi etzaitezen.

        Eta beragaz eroan zituan Pedro, ta Santiago, ta Juan: ta asi zan larrituten, ta estututen, tristetu, ta ikaratuten.

        Orduan esan eutsen eurai: Triste dago nire arimea eriotzara giño: itxozue emen, ta bigira egizue nigaz.

        Eta pausu batzuk emon ezkero aldegin zan euretarik, arri tirakada bat legez, ta belauniko ifinirik orazino egiten eban;

        Ziñoala: Aita, gura badozu, igaro egizu niganik kaliz au: baña ezpidi egin nire borondatea, ezpada zurea.

        Eta agertu jakan Zeruko Angeru bat, indartuten ebana, ta lurrean auspaz etxun zan bere arpegiaren ganean, ta oraziño egin eban.

        Eta illaginian ifinirik oraziño egiten eban gogokiago.

        Eta esan eban: Abba, Aita, al badedi igaro bedi niganik kaliz au.

        Gauza guztiak egin ziñeiz, aldegizu niganik kaliz au, baña egin ezpidi nik gura dodana, ezpada zuk gura dozuna.

        Eta egin jakon bere izerdia, odolezko tantak lurra giño eriozanak.

        Eta oraziñotik jagi zanean, etorri zan bere dizipuluetara, ta idoro zituan tristezaz loak arturik.

        Eta esan eutsen: Zegaiti lo egiten dozue? jagi zaiteze, ta oraziño egizue, tentaziñoan sartu etzaitezen.

        Eta Pedrori esan eutsan: Simon, lo zagoz? Eta bada, ezin egon izan zaree nigaz bigirian ordu baten.

        Irazarririk zagoze, ta oraziñoan, tentaziñoan sartu etzaitezen. Espiritua egiaz prest dago, baña aragia gaixo dago.

        Eta osterabere joan zan oraziño egitera, lengo berbak esaten zituala: Aita niria, ezin igaro bada kaliz au nik berau edan baga, zure borondatea egin bedi.

        Eta bestebein etorri zan, ta aurkitu zituan lo, zerren euren begiak astundurik egozan; ta ez ekien zer berari eranzun.

        Eta larga zituan, ta barriro joan zan irugarren aldian oraziño egitera, lengo berbak esaten zituala.

        Eta irugarrenez etorri zan bere dizipuluetara, ta esan eutsen: Lo egizue, ta atsegin artu eizue.

        Asko da: ordua eldu da; aramen non gizonaren Semea doian emona izatera bekatarien eskuetara.

        Jagi zaiteze, goazan: aramen non dagoan ur entregauko nabena.