11. IRAKURTZA

Samaritarrak ezagututen dabe Jesus Mesias
Jangoikoaren Semetzat.

San Juanek cap. 4. v. 27-42.

        Eta onetan bere diszipuluak eldu zirian, ta mirarituten zirian emakumeaz berbaz egoalako. Baña iñok esan ez eutsan: zer itandu, edo zer dirautsazu emakume orri?

        Emakumea bada bere ur-ontzia larga, ta Errira joan zan, ta gizon aei esan eutsen:

        Erdue, ta ikusi egizue, egin dodazan gauza guztiak esan deustazan gizon bat: menturaz da au Kristo?

        Urten eben orduan Erritik, ta beragana etorri zirian. Bitartean bere diszipuluak erregututen eutsen, esanik: Maixua, jan egizu.

        Jesusek esan eutsen: zuek eztakizuen janaria bat daukat nik jateko.

        Ziñoen bada alkar diszipuluak: iñok ekarri ete deutso zer jan?

        Jesusek esan eutsen: nire janaria da, biraldu nabenaren borondatea egitea, ta bere agindua betetea.

        Eztiñozue zuek, oraindiño lau illebete dagozala igitaitera? Bada nik dirautsuet: jaso egizuez zeuroen begiak, ta begira zelan dagozan zuriturik soloak, prest igitaituteko.

        Eta igitaituten dabenak alogera artuten dau, ta frutuak batuten ditu beti-betiko bizitzarako: batera poztu ditezen ereinten dabena, ta igitaiten dabena.

        Bada onetan egiazkoa da arako esatea: bat dala ereinten dabena, ta bestebat igitauten dabena.

        Zuek landu eztozuena igitaitutera biraldu zaituedaz: bestebatzuk landu eben, ta zuek euren lan-bearretan sartu zare.

        Eta Erri atako Samaritano askok beragan sinistu eben, emakume aren berbea gaiti, baieztuten ebala, esanik: egin dodan guztia esan deust.

        Baña Samariarrak beragana etorririk, erregutu eutsen, an gelditu zedilla: ta egun bian bertan geratu zan.

        Eta asko geiagok beragan sinistu eben bere predikaziñoa gaiti.

        Eta emakumeari zirautsen: zure esanaz eztogu ia sinisten; bada geuk enzun deutsegu, ta dakigu berau dala egiaz munduko Salbagillea.