15. IRAKURTZA

Eskriba ta Fariseoak deungero diñoe,
Jesusek artuten ditualako bekatariak.
Ta berak adirazoten ditu onetarako iru irudin:
1: Ardi galdu billatua. 2: Perla preziatua:
3: Seme galtzalle, gastalari, ondatzallea.

San Lukasek cap. 15. v. 1-32.

        Eta Lukurariak, ta pekatariak elduten zirian, berari enzutera.

        Eta Fariseoak, ta Eskribak deungero ziñoen, esanik: Onek bekatariak artuten ditu, ta eurakaz jaten dau.

        Eta adirantza au ifini eutsen eurai:

        Nor zuetarik da gizona, eun ardi eukirik, ta baldin bat galduten badau, itxiko eztituana larogeta emeretziak ermuan, ta joango eztana galdu zanaren billa, arkitu arteraño.

        Eta idoroten dabenean, pozik bere lepoan ifinten dau:

        Eta etxera etorririk, deituten deutse bere adiskide, ta auzokoai, esaten deutsela: Indazue zoriona, idoro dodalako, galdu zan ardia.

        Dirautsuet onelan pozkaria geiago izango da Zeruan penitenzia egiten daben bekatari baten ganean, ezen ez larogeta emeretzi justu penitenzia bearrik eztabenen ganean.

        Edo ze andrak amar erlegin dituana, baldin errealegin bat galduten badau, argia erexegiten eztau, iñarraz etxea garbituten eztau, ta arduraz bere billa eztabil, topau arteraño?

        Ta gero barriz arkitu ezkero, deituten deutse bere adiskide, ta auzoai, ta diño: Indazue zoriona, idoro dodalako galdu neban erlegiña.

        Alan dirautsuet, Jangoikoaren Angeruen aurrean izango dala poz-gozoa, penitenzia egiten daben bekatari bategaiti.

        Bai ta esan eban: Gizon batek seme bi zituan:

        Eta euretarik gazteenak bere aitari esan eutsan: Aita, indazu dagotan senipartea. Eta berak zatitu eutsen ondasuna.

        Andik egun gitxi barru, berea zan guztia seme gaztenak baturik, bere erritik urrin joan zan, ta an bere ondasun guztia ondatu eban, dongero bizirik.

        Eta dana ondatu ebanean, erri atara gose andi bat eldu zan, ta bera asi zan premiñaz beartutera.

        Eta joan zan, ta batu zan alde atako auzo bategana, zeñek biraldu eban bere kortara txarriak zaindutera.

        Eta bere sabela bete gura eban lauoñekoak jaten zituezan ezkurrakaz: ta iñok emoten ez eutsazan.

        Baña beragandurik, esan eban: Zeinbat alogerakok daben ogia franko nire aitaren etxean, ta ni goseak illik nago emen!

        Jagiko nas, ta nire aitagana joango nas, ta esango deutsat: Aita, bekatu egin dot Zeruaren kontra, ta zure aurrean: Ez nas duin zure seme deitua izateko: Egin nagizu zure alogerako bat legez.

        Eta jagirik, joan zan bere Aitagana. Ta oraindo urrin egoala, bere aitak ikusi eban, ta errukiz bigundurik, ta beragana arin joanik, besarkatu, ta laztandu eban.

        Eta semeak esan eutsan: Aita, bekatu egin dot Zeruaren kontra, ta zure aurrean; merezi eztot zure seme deitutea.

        Aitak, barriz bere otseñai esan eutsen: Ekartzue agudo ona soñekorik preziatuena, ta janzi egiozue, ta ifini eiozue eleztuna bere eskuan, ta oñekoak bere oñeetan:

        Ta ekartzue txalik gizenena, ta il egizue, ta jan daigun, ta jataldi bat egin daigun:

        Bada nire seme au il zan, ta biztu da; galdu zan, ta arkitu da. Ta asi zirian konbitea zelebretan.

        Eta bere anaje nagusia soloan egoan, ta etorri zanean, ta etxera urreratu zanean, enzun eban kanta-soñua, ta korua: Eta etxeko otsein bati deiturik, itandu eutsan, zer zan a.

        Eta onek esan eutsan: Zure anajea etorri zan, ta zure aitak il-eragin dau txalik lodiena, barriro bizirik ikusi dabelako.

        Bera orduan aserratu zan, ta sartu gura ez eban: baña urtenik aita asi jakon erreguka.

        Eta berak aitari eranzun, ta esan eutsan: Aror non urte askotan serbidu zaitudan, ta iñosbere zure agindua ausi eztot, ta neure adiskideakaz jateko iños aume bat emon ezteustazu:

        Baña etorri danean, andra galduakaz bere ondasuna ondatu daben zure seme au, il erazo dozu txal gizendua.

        Orduan aitak esan eutsan: Semea, zu beti zagoz nigaz, ta nire ondasun guztiak zureak dira:

        Baña jataldi au egin, ta gozo-poztu bear giñean, zerren zure anaje au il zan, ta biztu zan; galdu zan ta arkitu zan.