www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesu Kristoren lau ebanjelioak batera alkarturik
Pedro Antonio Aņibarro
c. 1804-1821, 1991

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Jesu Christoren lau evangelioac batera alcarturic, Pedro Antonio Añibarro (M. Pilar Ciarrustaren edizioa). Labayru / BBK, 1991.

 

 

aurrekoa hurrengoa

25. IRAKURTZA

 

Jesusek bere aitari eskatuten deutso bera gaiti,
bere dizipuluak gaiti, ta beragan
sinistuko eben guztiak gaiti.

 

San Juanek cap. 17. v. 1-26.

 

        Gauzok Jesusek esan zituan: ta begiak Zerura jasorik, esan eban: Aita ordua dator, glorifikatu egizu zeure Semea, zure Semeak zu gloriatu zaizan.

        Aragi guztien ganean eskubidea emon zeuntsan legez, berari emon zeuntsan guztiak, eurai bere betibetiko bizitzea emon daioen.

        Eta au da betiko bizitzea: Ezagutu zaiezala zu Jangoiko bakar egiazkoa, ta Jesu Kristo zuk biraldu zenduana.

        Nik gloriatu zaitut lurraren ganean, ta azkendu dot egiteko emon zeunstan egikerea.

        Orain bada, Aita, gloriatu nagizu zeuk zeugan mundua sortu baño len zeugan euki neban gloriaz.

        Agertu neutsen zure izena mundutik emon zeunstazan gizonai: Zeureak zirian, ta niri emon zeunstazan, ta gorde eben zure berbea.

        Orain ezagutu dabe, emon zeunstazan gauza guztiak zeuganik diriala.

        Bada emon deutsedaz emon zeunstazan berbak; ta eurak artu ditue, ta egiaz ezagutu dabe, zuganik urten nebala, ta sinistu dabe zuk biraldu nozula.

        Nik eurak gaiti erregututen deutsut: Eztot mundua gaiti erregututen, ezpada emon zeunstazan oneek gaiti, zerren zureak diran.

        Ta nire gauza guztiak zureak dira, ta zureak nireak dira: ta eureetan izan nas argitua.

        Eta ni ia ez nago munduan, baña oneek munduan dagoz, ta ni zugana noa: Aita santua, gorde egizuz zeure izena gaiti emon zeunstazan aek: gu legez gauza bat izan ditezen.

        Eurakaz egon nasan artean gorde dodaz zure izenean: Gorde dodaz emon zeunstazanak, ta iñor euretarik galdu ezta, ezpada galtzapenako semea, Eskriturea bete zedin.

        Baña orain zugana noa, ta diñot au munduan, nire gozotasun osoa euretan bete dedin.

        Nik emon neutsen zure berbea, ta munduak gorroto izan ditu, mundukoak eztirealako, ni bere mundukoa ez nasan legez.

        Ezteutsut erregututen kendu daizuzala mundutik, ezpada gorde daizuzala gatxetik:

        Mundukoak eztira, ni bere mundukoa enasan legez.

        Egian santutu eizuz. Zure berbea egia da.

        Zuk mundura biraldu ninduzun legez, nik bere mundura biralduten dodaz.

        Eta eurak gaiti ni neu santututen nas, eurak bere egiaz santutuak izan ditezen.

        Ez bakarrik erregututen dot eurak gaiti, baitabere euren berbea gaiti nigan sinistuko dabenakaiti.

        Dirianak gauza bat izan ditezen, zu, Aita, nigan, ta ni zugan legez, eurak bere gauza bat gugan izan ditezen: munduak sinistu daian zuk biraldu ninduzula.

        Nik eurai emon deutset zuk emon zeunstan gloria; gauza bat izan ditezen, gu bere gauza bat garean legez.

        Ni euretan, ta zu nigan; gauza baten beteak izan ditezen; ta munduak dazauan, zuk biraldu nozula, ta maitetu dozuzala, ni bere amatu nozun legez.

        Aita, gura dot, emon zeunstazanak nigaz ni nagoan lekuan egon ditezen; nire gloria ikusi daien: bada mundua dan baño lenagotik maitetu nozu:

        Aita justua, munduak etzaitu ezagutu, baña nik ezagutu zaitut: ta oneek ezagutu dabe zuk biraldu ninduzula.

        Eta ezaguerazo deutset zure izena, ta ezagutu eragingo deutset; amatu nozun amorea egon dedin euretan, ta ni eureetan.

 

aurrekoa hurrengoa