Errosari, Mundragoko
Kontzeziñoko Komentuan,
Moja-gei sartu zanean
kantauriko agurrak

Agur, agur, Errosa,

Zoaz Komentura,

Zoaz ez jatsiteko

Ain mundu galdura;

Zoaz, zoaz, zoaz gaur,

Libano altura,

Andik igo dagizun

Birjiñen tronura.

Zoaz triste itxita

Aita eta ama,

Neba ta aiztai emonik

Laztan samur bana;

Zoaz, zoaz betiko,

Esposoagana,

Jesus dalako zure

Maitegarri dana.

Mats parreak badeutsa

Eltzen egurrari,

Errosak gura deutsa

Gaur kurutzeari;

Biotz ta arima bat eiñ

Bertan ill zanari,

Eriotzan koroia

Artu daian sari.

Eriotzeak danok

Gaitu arrapauko,

Bere sareetatik

Ez gara librauko;

Zorionekoa da

Jaioa gorako,

Errosa, zu zara bat

Zu bai, Zerurako.

Batuko algara ango

Zelai zabaletan,

Ango zedro mardoen

Kerizpe ederretan;

Inozente, Birjiña,

Ta ezkonduok bertan,

Jauna alabetako

Betiko urtietan.

Errosari, Mundragoko
Kontzeziñoko Komentuan,
Moja-gei sartu zanean
kantauriko alabantzak

Tortola kantari bat

Berez gaur kaiolan,

Sartu dalako nai dot

Iragarri nor dan;

Txoriak txorro txio

Eiñ arren arbolan,

Onek nai dabelako

Birjiñen txabolan;

Bertan bizi dan Bildots

Gozoaren ondran,

Gero kantau dagion

Goian leku oban.

Zelakoa ete da

Uso orren boza?

Dirudi Aingerutxo

Baten dala otsa;

Zelakoa dan, barriz

Berorren biotza,

Garbiro kantetako

Bere enaz lotsa,

Jaunarentzat dalako

Lora aproposa,

Zeruak gaur goixetik

Agertu dan poza.

Nok leukeken Errosak

Daukan suertea!

Diru guztiak baño

Bera da obea;

Izan arren Jesusen,

Len azuzenea,

Eta bioleta bat

Oso umilldea,

Amodio garbizko

Gaur da larrosea,

Dalako Dontzella ta

Gañera Mojea.

Jardun dalako berau

Birtute danetan,

Dirudi loratxozko

Sorta bat benetan;

Bere usaiñ ederra

Komentu onetan,

Laster asiko dira

Lagunak sometan,

Ta bere organuko

Soñu gozuetan,

Esango dabe «orain

Gagoz zeruetan».

Ze bizitza on eta

Zelako dontsua!

Munduan Komentu bat

Da Paradisua;

Au da zeru loren

Ortu zarratua,

Lurreko aingeruen

Abia lekua,

Bertan bizi dalako

Santuen Santua,

Dabidek alabetan

Eban Jaungoikua.

Beraz maite daikezu

Errosa, zeldrea,

Egondu txiki batek

Legetxe lorea;

Bakit etzareala

Baña, zu erlea,

Ezpada egazti bat

Askozaz obea,

Largetan dozunean

Beko kaiolea,

Zerura egatzeko

Zara tortolea.

                        Euskal Erria, 1899, XXX

                        Euskalduna, 1899, 158