Gorbeiako kurutzeari

        Erriak

Agur, Salbagillaren

Kurutze maitea,

Zuri mun egin eta

Nai geunke illtea:

Eskuan zaitugula,

Azken arnasea

Euskal errian gura

Dogu emotea.

        Koruak

Ogeigarren gizaldi

As-barri zarena,

Ez dakizu oraindik

Zer dan Euskalduna!

Erdu geugaz batera

Gorbeien ganera,

Kurutze bat itzela

Aintxe ikustera;

Gizaldi guztietan

Dogulako gura,

Andixik bedeinkatu

Daian gure lurra.

Asko arrituko da

Gorbeia ganean,

Ain kurutze andia

Bertan ikustean;

Ogetamairu metro

Badituz luzean,

Jakin beie au dala

Jesusek lurrean

Beste ainbeste urte

Jaiota munduan,

Ebazalako egin

Gizonen artean.

Araba ta Bizkaia,

Kurutze santua,

Besapean artuizuz

Baita Gipuzkoa;

Irurak gorde egizuz,

Garbi ta osua

Jagon dagien fede

Zar antxiñakoa,

Jesukristok zerutik

Ekarririkoa,

Zoriondute arren

Beragas mundua.

Guk bere gura geunke

Asaben antzean,

Bizi azkeneraño

Zure besapean,

Bizkaitar ta Arabarrak

Gorbeia ganean,

Agaitik deitzen dabe

Gaur zure aurrean:

Bizi bedi, bai, Jesus

Beti gure artean,

Nai dogulako danok

Ill bere fedean.

                        Euskalduna, 1901, 201