Maiatzeko larrosa bateri

O! lora guztien Andrea!

Zarean larrosa eder galanta,

Amore garbi ta leunaren

Zu zara loretan bakarrik antza.

Aixetxo bigunen umea,

Zororik naukazu zuri begira;

Eitamuz, usaiñez, kolorez,

Kanpoan zu zara gaur Erregiña.

Goizetan intzaren perlatxoz,

Politik esnatu egiten zara;

Mendien ostetik jagiten,

Danean arrorik Egun-izarra.

Idigi eiozu kolkua,

Bizkortu zagizan bere beruak;

Edertu zagizan kolorez,

Beraren urrezko errañutxuak.

Joan zan negu baltz gogorra,

Bere otz, edur ta ekatx dongakaz;

Maiatza datortzu apatzik,

Denpora eztitsu ta gozoakaz.

Jasoizu burua zardenik,

Bapere bildurrik gaur artu baga;

Neuk pozik artu egiñ eta

Eroan zaidazan leku obara.

Apaindu daiozun burua,

Zeruko loretan Andra, danari,

Altaren gañetan daukagun

Amore ederraren gure Amari.

                        Euskal Erria, 1896, XXXIV

                        Ibaizabal, 1902, 19