Goruntza zeruetako erregiñari,
bertara igo zaneko egunean

                        Ene adiskide On José G. Oregi, abade jaun
                        eta Euskara zale jakitun andiari

Zeruko garrak nozbaiten sutu

        Egiñ oi badeust,

Espiritua egatu daian

        Edo nora,

Batez bere gaur duda bagarik

        Ixiotu deust,

Igo dagian odeiak baño

        Goragora;

Ez begit arren, oraiñ bialdu

        Musa laztanak

Gogo-argirik izanenean

        Mundukorra,

Zerren goigoian izardun aroz

        Koronau dan ak,

Aldatu deust gaur beeko gogo au

        Zerukora.

Ene kant-otsak uger egiñ bei

        Lur zabaletik,

Garaitz andi bat dalako kantau

        Nai dodana,

Eriotzea azpiratuta

        Orra lurpetik,

Emakume bat zelan jagi dan

        Biztu dana;

Ea, begira daiogun nora,

        Doakun nora,

Ikusi zelan goruntz igoaz

        Badoiala,

Odeizko jargoi eder batean

        Goruntz ta gora,

Goian jartera Erregiñatzat

        Bereala.

Goruntz badoa inguraturik

        Aingeruakaz,

Goruntz badoa entzunaz kantu

        Aiñ eztiak,

Goruntz, bidera urten jakozan

        Zerutarrakaz,

Goruntz gozaurik joten deutsezan

        Otslankaiak;

Goruntz badoa ikaraz dar dar

        Jarten dirala

Zorioneko eta doatsu

        Eregiak,

Dakielako egundo sortu

        Len ez ebala,

Allagiñako Emakumerik

        Erbestiak.

Goruntz doaku, goruntz ta gora,

        Bee isten gaitu,

Goruntz jarraitu gura deutsagu

        Begiakaz,

Goruntz begiok ukatu dabe,

        Eta jarraitu

Goruntz daiogun oraindik gora

        Biotzakaz;

Izarrak baño gorago goruntz

        Jaso daiguzan,

Goruntz bagoaz espirituko

        Eguakaz,

Zeruan, esan daigun Maria

        Zelan sartu zan,

Ta zelan artu eben jai eta

        Piestakaz.

Baña gorago goruntz ezinda

        Bear dot beian,

Jausi barriro goitik beruntza

        Nik munduan,

Zergaitik ezin dodan goruntza

        Gorago goian,

Zergaitik sartu ezin al nazan

        Goi dontsuan;

Goitik beeruntza nekaurik nator

        Ene egalak,

Bizitza amaitu dakidan arte

        Eremuan,

Au amaitzean goratu nagi

        Goruntz joan dan Ak

Goruntza gora sartu artean

        Goi-zeruan.

                        Euskal Erria, 1886, XV

                        Euskalduna, 1889, 155