Gure Aretxagana!

Konturatuaz gaur euskaldunok

Etorri gatoz zugana,

Arbola gazte gure pozgarri

Gernikan zaukaguzana;

Gaur daukaguzan mingoztasunok

Agertutera nogana,

Eldu gintekez bakar bakarrik

Ezpada utsik zugana,

Alako Aita euskaldunaren

Seme zintzoa bazara,

Bidean dogun egun onaren

Albistari zeu etzara?

Betor Aretxa, zure eguna,

Betor euskaldun gozua,

Iya gizaldi laurentxo baten

Daukagu poza galdua;

Gaurko erdaldun egun garratzan

Guretzako da Linbua,

Oker esan dot, miñez gagoz ta

Au da toki bat suzkua,

Linbua danok dakigu dala

Minik bagako lekua,

Ta gaur daukagun biziereau

Nundik da len duin dontsua?

Ez gagoz bada, gu gaur Linbuan,

Gagoz kastigu lekuan,

Gagoz besuok jasorik gora

Ango arimen taiuan;

Itxaropena daukagulako

Bakarrik zugaz munduan,

Sulako beste Aretxik zerren

Eztan lurbira osuan;

Baña, gaur bizi arren onelan

Zure ortutik kanpuan,

Ez ete gara iñoz sartuko

Barriro orren barruan?

Ai! erbesteko tremes siku au

Ez eben jaten Asabak,

Euren ortuan jaio, bizi ta

Ill ziralako dan danak;

Baña, gu zelan euren fedean

Ez giñan izan leialak,

Galdu genduan battasuna ta

Galdu genduzan indarrak,

Sugeak Eba engañau eban,

Eta gu barriz erdarak,

Agaitik oraiñ artzen ditugu

Erdaldunaren zartadak.

Au gaitik dauke gaur erdaldunak

Barrea beti mosuan,

Euren menpean gaukezalako

Lur erre Eguzkitsuan;

Eurak emona jaten dogula,

Ta eurak nai daben orduan,

Lo bere eragin oi deuskuela

Kortan mulakaz pilluan,

Zelan aiñ gaizki bizi gintekez

Gaztelan urte askuan,

Udan beroak erretan eta

Otzak ill nairik neguan?

Bai, erabagi daigun anaiok

Nozbait kontuan jaustea,

Ai! Ejiptoko presondegi au

Astuna da ta luzea,

Bai, erabagi daigun batera

Kateok urratutea,

Eta jaristen dogun orduan

Geure lurrera eltzea,

Ebro etzean eregi daigun

Eun bat kanako ormea,

Eragozteko erdaldunari

Guregaz jaubetutea.

Inbidiagaz Kaiñek eutsan

Abeli kendu bizia,

Berau zalako ariman eta

Biotzez prestu guztia,

Erdaldunaren ondoan zelan

Ona zan Euskalerria,

Ak izan eutsan beti oneri

Ezin ikusi andia;

Alan azkenez eskuratzean

Berak nai eban aldia,

Egiten deutsa gura ebana

Ze zauri bildurgarria!

Santsoni baten ebagi arren

Buruko ulle dan danak

Barriro eurak azitakoan

Biztu jakozan indarrak:

Eguntxo baten ez dabe negar

Egiten begiak danak,

Gaur guk ein arren, egingo dabe

Biar Filisteotarrak,

Orain Egoiak agindu arren,

Gero egitean Iparrak,

Orduan joko dan kukurruku

Gure bizkaitar ollarrak.

                        Euskalduna, 1901, 174