BURU XLIV

Sainduen Erromerietako othoitzak

        Erromeria othoiztekoaren promesa

O Dohatsu plazerezko iauregira igana,

Arren othoi itzultzatzu begiak ene gana.

Eta makhur zaite Iainko onaren aitzinean,

Bere graziez fabora nazan behar neurean.

Ezen haren ganik duzu dohain ardiatsia,

Eskuratzeko beharrei eske dauden grazia.

Ordañez partituren naiz zure Saindu etxera,

Ahalzaitzakedan bezain humillki othoiztera,

Arren entzun ezakezu ene othoitz tristea,

Eta ardiats egiñen zeren baitut galdea.

        Eskerrak itzultzerakoarena

Munduaren enganio gaitxtoei itzuria,

Pietatez adizazu ene othoitz larria.

Eta, Iongoiko puxanta, ertxa zazu humillki,

Eske nagoena aithor diezadan emeki.

Ezen laudatzen darotzte Kortekoei Prinzeak,

Adiskideenzat egin ohituzten galdeak.

Zure etxera nik ordañez egiñen dut lasterra,

Dohain ardiatsiaren itzultzeko eskerra.

Arren bada dohatsua nitzaz othoitz egizu,

Eta eskea ardiats othoi diezazu.

        Promesa konfirmatzeko

Saindu handia lauda zazu arren ene botua,

Zure etxera partitzeko zein baita formatua.

Eta gida zazu ene gutizia fiñera,

Orhoiturik ohi nola fabore ardiastera.

Kargutan duzun bezala gizonen interesa,

Arren enea ezazu aitziña entrepresa.

        Partitzerakoan

Hutsen nothak xahuturik konfesio sainduaz,

Eta arima bazkaturik ogi konsekratuaz.

Zure faboreen ustez o Saindu dohatsua,

Bide luzeari lotzen natzaio izitua.

Arren othoi zuk begira nazazu perilletik,

Bide luzean inkuntra ahal nezakenetik.

        Bidean bethi harakoan

Thronuaren aitzinean zaudezen dohatsua,

Arren othoi gida zazu etxetik partitua.

Eta urrun diozotzu biderako trabuak,

Ematen diotzotzula inkuntru dohatsuak.

Fiñean konpli artean desideratzen duena,

Etxeraño egiozu othoi bide xuxena.

        Hara denean

Milla esker zaizkitzula, Sandu handia, bihurtu,

Erromeroa zergatik baituzu faboratu.

Eta zerengatik duzun guardatu gaitzetarik,

Bide urrunak presenta ziotzakenetarik.

Esker bada eta ezagutza duzula ontasunaz,

Kortesia handirekin erauki diozunaz.

        Othoitza

Saindu handi ararteko lurrean biziena,

Arren othoi adizazu othoitz unhearena.

Zeren Iaunari egiten baitiot errekesta,

Ardiasteko fabore diezadazu presta.

Huneraño hartu tudan trabailluen aldera.

Arren ertxa zazu ene othoitza laudatzera.

Zure zordun aithorturen naiz neure bizitzean,

Eta onez aiphaturen zaitut jende artean.

Ea beraz zori onez iaio ziñen Saindua,

Ardiats diezadazu galde dudan donua.

        Eskerrak

Iongoikoaren adiskide Zerura pasatua,

Milla eskerren duzula ene ganik kantua.

Zuk faboratu ninduzun neure behar handian,

Iaun puxanta, othoitzturik bere Thronu argian.

Eskerrekin itzultzeko promesen eredura,

Arrazoin zeu ethor nendin zure etxe saindura.

Hunerañoko nekeak ezagutzaren gatik,

Hartarakotz hartu ditut bozik eta gogotik

Bizi naizen egunetan izanen dut aithorra,

Zeruetan othoi zaren ene habe gothorra.

        Itzultzean etxera

O Glorioso Saindua fidaturik zurean,

Itzultzen naiz ilkhi nintzen lekhura faborean.

Arren bada orhoit zaite Zeruetan izenaz,

Zure kausaz bere etxetik kanpora zenarenaz.

Eta idukazu othoi bethi haren ardura,

Izultzean eztezantzat kalte handik ingura.

        Bidean itzultzean bethi

Hedoi gorak oñen azpian ikhusten ditutzuna,

Etxeraño bethiere zaren ene laguna.

Laudorio ehunetan dizudan gehiago,

Zeren gidatu naukezun egoitza nerureraño.

Arren bada ararteko neuretzat hautatua,

Ene soñkide egizu itzultzean pausua.

        Etxera eta eskerrak

Dohatsua milla esker zaizkitzula kantatu,

Bideko perilletarik zeren nauzun guardatu,

Biaiaren konplitzeko Iauna ganik nahia,

Zuk frankoki ardiatsi darotazu grazia.

Zure bada ohoretan biz erromeria,

Zein halaber baitzen zure izenean hasia.

Halabiz