BURU XXXIII

Alunzio edo oliadurako othoitzak billtzera

        Etsitzean eriak berak

Iauna hala denaz geroz zure borondatea,

Gorputzetik parti dadin ene arima tristea.

Arren bada partiadan, egiozu grazia,

Azken Kristauaren armaz aurkhi dadin iauntzia.

Gehiago Elizako zenbait gizon hautatu,

Hain bide gaitzean duen Zeruraño pillotu.

        Hilltzera etsitzean berzeek

Zure kontra altxatzea orobat da Iainkoa,

Gigantari ondartzea nola hebain flakoa.

Bethiere egin bedi zure borondatea,

Ezen berdin gizonaren bizia da zurea.

Manatzen duzunaz geroz alda dadin mundutik,

Arren azken faborea egiozu Zerutik.

Olioaz gantzuturik zarra dezan begia,

Konbatean bentzutzeko etsaiaren furia.

Alunzioa hartzeko egiozu donua,

Ixurba dakion baño lehen adimendua.

Eta hartzean begira dezan errespetua,

Guarda dezala Eliza Amak desideratua.

        Alunzioko ezkillak iotzean eriak

Iongoikoa, aditu dut ezkillaren soñua,

Azken armaz bezti nadin dut adbertimendua.

Ene arima prepara zazu bekhatoresa,

Konbatitzeko soñera dezan saindu harnesa.

        Ezkilla aditzean ezin doanak

O Iongoiko Iob prestua hanbat faboratua,

Adiskide mamienez zelarik laidatua.

Arren bada eriari egiozu donua,

Zeñen gatik iotzen baita ezkilla soñutsua.

Dohatsuki iauntzi dezan arimako harnesa,

Etsai gaxtoari bere hautsteko entrepresa.

Iauna, othoi adizazu ene othoiz garbia,

Eta fabora ezazu hanbat gaxo eria.

Eta exkusa nazazu zure arma saindua

Zeren laguntzen eztudan, izanez ezindua.

        Ezkilla aditzean ioanen denak

Iaun ona, bekhatorea ezta hain goiz iaikia,

Atzartzeko non etzaren lehen iratzarria.

Aditzen dut premietan dela Kristau laguna,

Arren fabora ezazu behar duen adiña.

Niri ere egidazu othoi, Iauna, fabore,

Alunzioari ekhar diozadan ohore.

        Alunzioa konpañatzean

Handi dire (Iongoikoa) zure Misterioak,

Arrazoin da ondra detzan zaldu gizonezkoak,

Hartarakotz errezpetuz arka gidarazia,

Eta beldur etzirenak lurrerat egotzia.

Egidazu liberalki arren othoi donua,

Ohorez konpañatzeko Alunzio Saindua.

Eta eriari ere emozu berthutea,

Garaitzeko Belzeburen furia aserrea.

Halaber egikedazu niri ere fiñean,

Arma hunen beztitzeko grazia azkenean.

        Alunzioarekin batean direnek

O Iesus Krist mansoago are ezen bitiña,

Eta olioan handi misterio egiña.

Zori onez naizen othoi bathu sainduarekin,

Ustekabetarik egun alunzioarekin.

Gehiago eriari egiozu dohaña,

Olio sakratuz gorputz gantzu dakion gaña.

Eta arimari ere halaberki donua,

Alunzioaren senti dezan fruitu Saindua.

        Alunzioa hartzean eriak berak

O Erregeen Monarka, ezta kontent zurea,

Ungi baten egiteaz xoillki borondatea.

Bañan bazkatu ninduzun legez Gorputz sainduaz

Orain olio borthizten nauzu bedinkatuaz.

Ea beraz, o armada guztien kapitaña,

Lehenen gañera berze egidazu dohaña.

Non ene arima gantzu zazun zeure graziaz,

Nola gorputzaren gaña olibaren uriaz.

Armaturik Kristauaren azken arma sainduaz,

Zaurthu gabe parti nadin mundutik Deabruaz.

        Alunziatzean berzeek

Iauna, fabora ezazu premian dagoena,

Eta sarri bere etsaiez atakatuko dena,

Arma zazu Alunzio sakratuaz eria,

Olioaz, konbateko nola borrokaria.

Errotik khen diotzotzu bekhatuen kutsuak,

Etsi gaixtoak dituen bideak zarratuak.

Ezen azken garaiak du khoroatzen gudua,

Othoi bada garaitzeko zuk emozu donua.

        Alunzioa bihurtzean eriak

Iongoikoa, egin nauzu Ezkutari armatu,

Ezen burutik oñera armaz nauzu gogortu.

Hartarakotz (Iaun puxanta) zuk indazu grazia,

Berthutezki non etsaien kontra nadin balia.

        Alunzioa bihurtzean berzeek

O Iongoiko, premietan faltatzen eztuzuna,

Arren herstuaren gan zaren faboreduna.

Eta olioz gantzutu den bezala lohian,

Arren fabora dezazu arima beldurtian.

        Elizan Olio saindua gordetzean

O Iongoiko, arma saindu Zerukoen iabea,

Arrazoin da zerbitzatu ondoan itzultzea.

Nola soldaduek armak, gerlatik bihurtzean,

Gaztelutara itzultzen baitituzte soñean.

Bozkarioz darraiela jendetzea ondotik,

Eta laudatzen tuztela senda gailleen gatik.

Halaber itzuli tugu, zure arma Sainduak,

Bere lekhu egokira ungi konpañatuak.

Eliza da zure armen arsenala, Iainkoa,

Huna bada konpañatu dugu Alunzioa.

Bethi othoi zaudezke prest gure defendatzera,

Eta orain perdonantza Sainduen ematera.