www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Manual debozionezkoa
Joanes Etxeberri, «Etxeberri Ziburukoa»
1627, 1669

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [faksimilea]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Manual devotionezcoa edo ezperen oren oro escuetan errabilltçeco liburutchoa, Joannes Etxeberri (faksimilea). Hordago, 1978
Azken berrikustea: 2006-06

 

 

aurrekoa hurrengoa

BURU XXIX

 

Gorputz sainduaren alderako othoitzak

 

        Errezibitzerakoan

 

O Iongoiko kraturen buraso hazzaillea,

Eskaintzen darokuzu ogi Mana baño hobea.

Zure Seme mansoaren gorputz preziatua,

Zeña baitago Hostian beloz gerizatua.

Perfekzionerik ezta non eztuen berekin,

Gizonaren bidaltzeko hazkuntza onarekin.

Bekhatuen sendatzen tu eritasun goitiak,

Eta arimaren bizten podore eroriak.

Bañan, Iauna, ezninteke nihola ere atrebi,

Nintzela ere heriotze krueleraño eri,

Hurbilltzera aphaindurik dadukazun iatera,

Asuerusena baño asko aldez hobera.

Baldin eta ezbazindu manamendua egin,

Ahalik dignekiena ni ere hurbill nendin.

Zeren eta nintzela ere perla bezain xahua,

Baso ez bainaiz, ni baithan dagizun ostatua.

Orain are gutiago zein doidoia basatik.

Bekhatuen ilkhi bainaiz urrin gaixtoz bethetik.

Alabañan zure manu sainduaren indarrak,

Eta neure arimaren presenteko beharrak.

Bortxatzen nau hurbiltzera mahain saindu zurera,

Paretik eztuen ogi hartzaz saziatzera.

Arren bada, Iainko puxant banketaren iabea.

Ianharitzat zure Semea non baitago gordea.

Ene bekhatuen, othoi, sendazazu zauria,

Eta etsaiaren kontra indazu khar handia.

Zertako fiñean baita ifiñia mahaña,

Arren haren ardiasteko egidazu dohaña.

Eta zuk Iesus Krist dohain guztien ithurria.

Ene baithan isur azu othoi zeure grazia.

Ez naiz digne nihola ere, ene baithan sarzaiten,

Aiziñetikan zeronek non ez nauzun ikhuzten.

Hartarakotz ene arima othoi xahu ezazu,

Eta gero ene baithan ostatu har ezazu.

Aitzitik egizu zeure sekulako etxea,

Bethiere aurkhi nadin ontasunez bethea.

Iainko Semea adizazu arren ene hitzkuntza,

Iudizio eztakidan billha zure gorputza.

 

        Errezibitu ondoan

 

Esker darotzut (Iongoiko) gosen asetzaillea,

Zeren eman darotazun hain hazkuntza noblea.

Zure Seme bakhotxaren gorputz preziatua,

Ene arima hazteko ogi ordenatua.

Parabisu lurrekoan fruitu biziarena

Laudatzen zen, hunekien ezin erkha zaitena.

Gorputzari hark luzatzen zioen bizitzea,

Bañan hunek arimari hobeago berzea.

Nola ganbiatzen baita bianda odolera,

Biziotik othoi alda nazazu berthutera.

Iesus Kristo ene baithan presentean zarena,

Othoi ganbia nazazu guztia zeure gana.

Egundanik aitzinera egiazki derradan,

Ez ni baiñan zaradela zu bizi ene baithan.

Amudio propioa khen ezazu errotik,

Zure manu sakratuei narraien arrastotik.

Gehiago, Iesus dulze ene Errege noblea,

Eta Ianharitzat zeure gorputza emaillea.

Arren othoi berriroki bianda iretsia,

Egizu den fedearen burdin tresna lodia.

Borondate fermuaren erredola gogorra,

Eta ihintz xahutzeko arimaren alhorra.

Haragiaren desira guztien desterrua,

Eta karitatearen barrena zimendua.

Etsai errabiatuen kontrako matxitea,

Zeñak ikhara diezen bihotz herraz bethea.

Fiñean (Iesus-Krist eme berthuten exenplua)

Eta ene bazkatzeko ianhari bihurtua,

Nola lurrean baitzare beloaz estalia,

Hala erakuts zaitezke Zeruan ageria.

 

        Berzeek sakramendua hartzean

 

O Iesus-Krist guztientzat ianhari aphaindua,

Eta ahitu gaberik guztiei zabaldua.

Banket saindura hurbilldu nahiari grazia

Egiozu, xahuki har dezan zure lohia.

Niri ere halberki egidazu dohaña,

Borondatez dastatzeko hain preziatu Mana.

 

        Gorputz Saindua ageririk dagoeneko

        San Thomasen rhima gure eskarara itzulia

 

Adoratzen zaitut, Iainko beloz gerizatua,

Eta ogiaren formaz gañetik itzaldua.

Hala zuri zaitzu ene bihotza beheratzen,

Kontenplatzean indarra non baitzaio flakatzen.

 

Bixta eta ukitzea hagitz zaitkit nahasten

Eta beharriz dut xoillki hor zarela sinhitsten.

Bañan hala sinhetsten tut, Iauna zure erranak,

Non egiten ezbaititut hanbat gizonen lanak.

 

Gurutzean ehortzi zen xoillki Iainkotasuna,

Bañan harekin batean hemen gizatasuna.

Biak sinhetsten tudala, eta aithortzen xahuki,

Ohoñ onak galdetua, aldetzen dut humillki.

 

Thomasek bezala eztut orbanik begietzten,

Alabañan neure Iainko, zu zaitut kofesatzen.

Egidazu berretuaz doatan sinhetstea,

Eta esparentzarekin zure onheriztea.

 

O hilltze Iaunarenaren orhoitzapen argia!

Orhe gozo, eta ezti emaillea bizia.

Arren ene arimari egiozu dohaña

Zutzaz bizi dadin, eta billha eztezan ordaña.

 

O hegatztin, Pelikano, Iesus maitatzekoa,

Zeure odolaz xahu zazu hutsez lohi gaxoa.

Ezen zure odolaren xortarik gutienak,

Xahutzake munduaren bekhatu zikhiñenak.

 

O Iesus Krist estalirik ikhusten zaitudana,

Konplizazu arren hanbat desiratzen dudana.

Bekhokia agertua egun batez Zeruan,

Ikhus zaitzadan klaroki izarrez bistatuan.

 

aurrekoa hurrengoa