[1233]

Canton de Hasparren

Commune de St. Martin

Haur prodigua

        1. Guiçon batec etcitin bi seme baicic. Gastenac eraiten du bere aitari. Ordu da ene buruyaz nausi içan nadin eta ukhan deçadan diru. Bazter ikhustera yuaiten ahal içan behar niz. Pharti çaçu çure onthasuna eta emaaçut nic behar dutana. Bah! ene semia, dio aitac nahi ducan becela. Gaichtaguin bat hiz eta punitia içanen hiz. Guero tianta bat idekitcen cielaric, phartitu cin bere onthasuna eta eguin bi pharte bardinac.

        2. Handic çombeit egunen burian, seme gaichtoa yuan cen herritic, fierrandaco eguinez, eta nehori adioric eran gabe. Trebesatu citin hainitz larrain, oihan, ur handi eta yin cen hiri handi batetara non chahutu baitcin bere diru gucia. Çombeit hilabeteren burian saldu behar içan citin bere phildac emazteki çahar bati eta bere buria arandatu muthil izaiteco. Igorri çuten asto eta idi çaintcera.

        3. Ordian bisiki malurus içan cen. Etcin guehiago oheric gauaz lo eguiteco ez eta suric hotz cenian berotceco. Batçutan hain gose handia zin non yanen baitcitin hauzieda beltcer emaiten diuzten aça hosto eta fruitu guastatu hetaric. Bainan nihorc etçacoten deusic emaiten.

        4. Arraxalde batez, sabela hutsa, utci zin bere buria katcheta baten gainerat erortcerat behatzen cilaric leihotic arinki hegaldatcen ciren chorier. Guero ikhusi zin cerian arguizaria eta içarrac aguertcen eta nigarez zagolaric bere beithan eran zin. Hantchet da ene aitaren etchia, cerbitzariz bethia da çoinec baitute ogui eta arno, arroltce eta gasna nahi duten becembat. Dembora berian ni aldiz gossiac hiltcen ari nu hemen.

        5. Eh bien yeikico niz, yuanen niz ene aitaren khausitcera eta eranen diot: «Bekhatu eguinin çu kitatu içan cintudanian. Huts handia eguin nin eta behar nuçu gaztigatu badakit ontxa. Ez neçacula guehiago çure semetçat atchic, trata neçacu çure muthilic azkena becela. Hobendun nintzan, bainan sofritu du çutaric urun».

        6. Aita bere baratcian cen bere lilien ihiztatcen finitcen ari. Sagar ondoer eta mahatser ere behatcen çacoten. Noiz ere ikhusi beitcin bidian heldu bere semia, icerdiz eta erhautsez bethia, çangua herestan, doidoia sinhetsi cin hura cela. Bere baithan erantcin gaztigatu behar othecinez ala barkhatu behar çacon. Azkenian, nigarra beguietan, besuac hedatu çazcon eta, haren lephora, erortcen celaric eman çacon pot bat.

        7. Guero yar eraci cin bere semia, deithu zitin bere azpicuac eta auzuac: «Lehen becela maithatu nahi dut, haur gaichua, çacoten eran elgaretarat bilduri cirenian; aski punitia izan da. Orai beraz nihorc ez deçacotela eguin erreprotchuric. Çaizte ikhusterat, ekhar ezozie maapulisa pollit bat emacozie erhaztun bat erhian eta çapeta berri batzu çangoetan. Hartcen ahalco tucie ere çombeit oillar, ahate eta ekhartcen ahal duzie hiltceco on den aretche bat. Edan eta yan behar dugu elgarekin eta phesta handi bat eguin».

        8. Sehiec obeitu çuten beren nausia eta eman çuten dafailla eder bat mahainaren gainian. Memento berian semeric çaharena ihicitic heducen bere chakhurekin: «Cer da aharots hori, eran zin juramenduca. Iduritcençaut khantuz ari cireztela hemen, ez da goicegui guibelerat yin nadin. Ehotia, zira, ene aita?».

        9. «Ez, ene semia enuc hala, arapostu eman zin çaharrac. Hori eguiten badut, eraiten ahal duc boskalentciaz bethi nicela. Khantuz ari guituc eta urus guira ecic badugu certaz aleguera. Nahi ala ez hic ere beharco duc khantatu eta beharco duc ere gurekin bozkariatu, ceren eta hire anea hila cena beriz bicirat yin beita. Orai sorthia balitz becala da: atzo galdiacen, egun hora nonden khausitia».

Ayphaforho