[1208]

Canton de St Jean-de-Luz

Commune de Hendaye

Aur prodigua

        Guiçon batec bacituen bi seme. Gastenac erran cioen bere aïtari: «Nere aïta, eman naçu çure onthasunetic çor nauçun partea». Aïtac eguin cioscaten bere onthasunen parteac.

        Dembora guthien onduan, seme gastenac, bildueta cituen guçiac, gantcen hiri urrun baterat. Bici çar bat ibilli çuen eta cituen guçiac laster gaspillatu cituen.

        Denac despendatueta, içancen gochete handi bat erresuma artan. Laster obligatua içatu cen emaïtia bere burua hango nausi baten serviçuan, çoinec égorri baïtçuen bere cherrien contucerat. Haïnbertcetaïnon malhurus cen ceinec embidiatcen cituen alimaliac çoinec possible çuten beren gosia satisfatcen.

        Orduan bere buruari errançuen: «Cembat servitçari dire nere aïten etchian coïnec duten nahi duten becimbat ogui, eta ni gosiac hiltcen hari naïz! Bihurtuco naiz nere aiten etcheat eta erranen diot: — Nere aita, becatu eguin dut ceruen contra eta çure contra; es dut guehiago meresi çure semea deïtzia, trata naçu çure mutilbat beçala». Altchatu cen effetuski eta gan cen bere aiten etcheat bihurtceco. Urrun cen etchetic eta biskitartean bere aitac ikusi çuen eta compassiones ukitua, gan cen lasterca arren ganat eta bresarcatu çuen. Orduan, semeac erran cioen. «Nere aita maitea, becatu eguin dut ceruen contra eta çure contra». Bainan aitac acabatcerat utsi gabe dethu cituen bere serbitçariac eta erran cioten: «Ekaratçue laster bere lehengo arropaederrac, bestiçaçue emaïoçue errestunbat errian, oinetacoac sangotan; soaste chaal guicenen hiltcerat, çoïn eta nere semia ilhacena pistu da; galdua cen eta atchemana içan da». Eta eguin çuten aïtac erran çuena».

        Memento artan seme saharrena landan cen. Ethorri cenean aditu çuen etchetic urbiltiarekin besta baten arrabotsa, musica, dantsac. Deitu çuen bere serbitsari bat eta galdetu cioen cer guertatucen. Errepusta hau eguinçioen: «Cure anaïa ethorri da», eta condatu cioen cer manatu cuen arren aïtac eguitea bere semearen ethorpena celebratceco. Orduan seme saharrena coleran sartucen eta etçuen etchian nahicatu sartu. Bere aita ateratucen arren ganat urbilducen eta othoiz tu çuen sartia. Baïnan erresponditu cuen: «Aïnitz hurte aïetan serbitçacen çaïtut, es naïz seculan cure manamenduen contra gan, eta ez naiçu seculan auntzume bat eman nere lagunekin besta eguiteco. Eta çure bertce semea ethorri da bere onthasun gucia gaspillatu onduan presuna galdu batsuequin eta hil duçu arrentçat saal guicena». Aitac errancioen: «Nere semea, nerekin çare bethi; ditusdan guciac curetçat dire. Baïnan çure anaïa ilhacen guretçat eta pistuda. Es othe da behar allegriatu? Galdua cen eta atcemana içan da».

L'Instituteur,

J. Choubar