ANA!

        Pasodoble aidea.

Ana! Auxe da lana!

Zu gabe gozagaitz zait dana:

jana eta edana

kaltegarri ditut, laztana.

Ana! Ana!

Usoak joan dira ego aldera,

Kabi berriren bat an billatzera,

maitasun galduak aztutzera.

Lañoak aizetan dabiltz

bide luzeak egiten:

biotz ixillen malkoak

ez ditu iñork jakiten.

Ana! Ana!

Negarrez urtu naiz dana,

illunari nago emana.

Atoz, ai, neregana:

atoz, bai, Ana.